به گزارش میمتالز، علی محمد رفیعی ۹ اسفند ماه ۱۴۰۰ در جشن ۵۰ سالگی شرکت هپکو، افزود: از سویی دیگر هنوز قاچاق در کشور حرف اول را میزند به طوری که در سالهای اخیر از ۵۴ میلیارد دلار ترنول مالی کشور، ۲۷ میلیارد دلار قاچاق بوده است و در سال جاری نیز این رقم به ۱۲ میلیارد دلار رسیده است که مسلماً در این شرایط، تولید پا نمیگیرد.
وی با اشاره به اینکه دوران خصوصی سازی در واقع دوران رهاسازی هپکو بود، ادامه داد: متأسفانه هنوز کشور به بلوغ خصوصی سازی نرسیده است و حتی در واگذاری شرکتهای کوچک هم موفق نبوده ایم. چرا که اقتصاد کشور بیمار است و تا زمانی که اقتصاد درست نشود و صرفه اقتصادی بالا نرود و رانتها رفع نشوند، مساله تولید حل نمیشود.
مدیرعامل شرکت هپکو در خصوص بهبود وضعیت تولید در هپکو، اظهار داشت: اگر هپکو ریشهای قوی نداشت قطعاً در اتفاقات یک دهه اخیر از بین رفته بود. در این راستا امیدواریم هپکو در ۵۰ سال دوم فعالتی خود نیز این اقتدار را حفظ کند. اگر میتوانستیم و امکانات مالی فراهم میشد، صادرات محصولات هپکو تنها به کشورهای همسایه خلاصه نمیشد. به هر حال هپکو با قیمت مناسب و کیفیت بالا بازار صادرات را جلب کرد و این توانمندی خود را در پروژه «سِرن» نشان داد.
رفیعی با ابراز تأسف در خصوص ایجاد مشکلات بسیار و متعدد برای شرکت هپکو، تصریح کرد: به هر ترتیب و با وجود تمامی مشکلات موجود، این پرچم حفظ شده و امروز محصولات با کیفیت بالا را عرضه میکند. جامعه باید از هپکو اخبار خوب تولید کیفی را بشنود و در این مقطع باید تمامی ارکان شرکت از نیروهای ستادی و کارگری بتوانند هر کاری را که از عهده آنها برمی آید انجام دهند که این امر حاصل هم افزایی است، عمده نیروی شرکت جوان است و از این نیروهای جوان انتظار تلاش و کار میرود.
وی بیان داشت: به دلیل عدم ورود ماشین آلات نو و فرسودگی ناوگان معدنی، قطعاً تقاضا به ویژه تقاضای معادن بالا رفته است و حتی نیاز ۱۰ هزار دستگاهی مطرح است. در این رابطه نگاهها به سمت و سوی شرکت هپکو است و باید خود را در این راستا ثابت کنیم، پس از آن، وزارت راه نیازمند ماشین آلات راهسازی است و حتی وزارت کشور مساله ماشین آلات مدیریت بحران را مطرح کرده است. در واقع انبوه تقاضاها پیش رو است و باید آماده احیای کمی و کیفی بازار خود باشیم و این امر در گرو انسجام، هم افزایی و آرامش ماست.
مدیرعامل شرکت هپکو تأکید کرد: اگر واردات ماشین آلات نو را آغاز کنند، تمامی صنایع خودروساز کشور دچار مشکل میشوند. در صورتی که یکی از توانمندیهای هپکو این است که پیش از خصوصی سازی ۲۸۰۰ دستگاه تولید کرده و با واردات ماشین آلات نو و دست دوم مقابله کرد. همچنین توانست با توانمندی ۶۰ درصدی بازاری با استانداردهای ولوو را از آن خود کند که این موضوع نشان از بلوغ و توانمندی و اقتدار هپکوییها داشت.
رفیعی ابراز داشت: سالانه ۱۷۰ میلیون دلار انواه ماشین آلات راهداری و راهسازی به کشور وارد میشود که این میزان رقم بسیار بزرگی است. علیرغم وجود این شرایط، امروز شرکت هپکو خود را ثابت کرده است. در این راستا امیدواریم تیراژ تولید محصولات ارتقا یابد تا بتوانیم از این مسیر نیاز کشور را تامین کنیم. تمام تلاش خود را به کار بسته ایم که تحقق این هدف به همت هپکوییها ایجاد شود.
وی اضافه کرد: سرمایه گذاری در کشور در طول سالهای اخیر در فرایند منفی شدن بوده و رشد اقتصادی نیز روند منفی داشته است. یکی از ارکان اصلاح این شرایط، تولید است. زیرساختهای صنعتی کشور و تجهیزات فرسوده شده است، اما اگر مذاکرات برجام به نتیجه برسد و پروژهها و تولید رونق گیرد، بار مراجعات و تقاضاهای بازار بالا میرود.
مدیرعامل شرکت هپکو همچنین گفت: ۵۰ سال پیش یک فکر باز که به دنبال توسعه ممکلت بود نهالی را با مشارکت سازمان گسترش و توسعه صنایع و بخش خصوصی کاشت و امروز نهال جوان شرکت هپکو پس از طی مراحل مختلف رشد، ۵۰ ساله میشود. به هر ترتیب شرکت هپکو از سال ۱۳۵۴ برای مونتاژ ماشین آلات معدنی کار خود را آغاز کرد.
رفیعی افزود: آن زمان در تلاش بودند که از قطب کشاورزی در منطقه، قطب صنعتی ایجاد کنند و مسلماً با ایجاد شهر صنعتی اراک، مشخص بود که برای صنعتی کردن این شهر برنامه دارند. پس از ۳ سال فعالیت این شرکت، انقلاب شد و رشته کمک دهندههای فنی از سوی آمریکا قطع شد.
وی ادامه داد: پس از آغاز جنگ تحمیلی به ماشین آلات راهسازی برای مهندسی جنگ و توسعه راهها نیاز شد و در واقع دوبانده شدن راههای کشور مرهون تلاش دهه ۷۰ است که هپکو نقش خود را ایفا کرد و ۲۸۰۰ دستگاه محصول تولید شد. این بلوغ نقش خود را در اقتصاد کشور ایفا کرد و هپکو در زمان جنگ علیرغم کمبودهای بسیار، ادای دین کرد.
مدیرعامل شرکت هپکو اظهار داشت: طرح توسعه هپکو در اواخر دهه ۶۰ ایجاد و سرمایه گذاری در این شرکت اجرایی شد. در آن زمان قراردادی برای انتقال تکنولوژی با شرکت لیبهر منعقد شد، پس از عقد قرارداد، بانک مرکزی به دلیل مشکلات تحریم اعلام کرد که نمیتوان ارز اختصاص داد، نفت بفروشید و بر این اساس بخشی از ارز حاصل از فروش نفت به هپکو اختصاص یافت.
رفیعی تصریح کرد: از سال ۶۸ قطعات مورد نیاز و خط تولید لیبهر به شرکت وارد شد و در تمام طول سال ۶۹ برای بهره برداری از طرح توسعه، کار انجام شد و سیستم پیاده شد. همچنین آموزش نیروها انجام شد و تنها برای راه اندازی یک قیچی ساده در سال ۱۳۷۰، حدود ۴۰۰ متر کابل کشی از سالن مونتاژ به سالن ساخت کشیده شد و نیروها به شدت به بهره برداری طرح توسعه مشتاق بودند.
وی بیان داشت: در ماه اول پس از طرح توسعه به زمانهای استاندارد مد نظر لیبهر دست یافتیم که مورد تعجب این شرکت و شرکت ولوو قرار گرفت و از آن زمان وولو گفت «هپکوییها اگر بخواهند میتوانند» و امروز پس از ۵۰ سال این جمله شعار ماست. هپکو در سازندگی کشور در دهه ۷۰ و ۸۰ نقش خودش را ایفا کرد. تمام جادههای کشور با ماشین آلات ساخت و مونتاژ هپکو ساخته شد و هر محصولی را خواستیم تولید کردیم. یکی از جسارتهای این شرکت تولید فینیشر در دهه ۷۰ بود و نشان داد که هپکوییها میتوانند.
مدیرعامل شرکت هپکو تأکید کرد: امروز ۸ محصول ملی در هپکو ساخته میشود، طراحی اولین لودر در این شرکت برای اولین بار در سال ۷۶ انجام شد. آنزمان اکثر قطعه سازان کشور نقشه خوانی نمیدانستند، اما هپکو میتوانست و تولید کرد. البته در آن دوران مشکلاتی هم داشتیم که روند کار اصلاح شد و برای بهترین تولید هزینههایی کردیم، اما امروز به طراحی ۸ محصول کامل در کشور رسیده ایم و از طراحی هیچ محصول پرهیز نمیکنیم.