قیمت گذاری دستوری بلای جان بازار فولاد

به گزارش می‌متالز، عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد در خصوص شرایط ورود فولاد گفت: کلا اگر به عقب برگردیم، زمانی که قبلا با حواله افراد به کارخانه‌های ذوب آهن یا فولاد مبارکه می‌آمدند و حواله‌ای برای محصولات می‌گرفتند این حواله به این صورت بود که وقتی قیمت گذاری صورت می‌گرفت قیمت گذاری‌ها بستگی زیادی به مدیر داشت که به چه صورتی باشد. در واقع بخشی از قیمت گذاری فولاد توسط مدیران و عملکرد آن‌ها تعیین می‌شد.

سید رضا شهرستانی افزود: گاهی وقت‌ها به این صورت بود که وقتی حواله را می‌گرفتند تا جوهرش خشک نشده آن را پنجاه درصد بالاتر از قیمت خریداری شده از طرفی که جنس را خریده بود به طرف دوم می‌فروختند.

به گفته وی؛ برای این که این معضل حل شود و شفاف سازی درستی هم در این رابطه صورت بگیرد. تصمیم گرفتند این معاملات از طریق بورس انجام شود تا معاملات به روش بهتر و منصفانه تری به ثبت برسد تا عرضه و تقاضا یکدیگر را پیدا کنند.

فعال حوزه فولاد خاطر نشان کرد: بنابراین فولاد وارد بازار سرمایه شد تا مشخص شود مثلا قیمت پایه فولاد امروز چقدر است تا خریداران با آگاهی از قیمت اصلی فولاد مبادرت به خرید آن کنند و گران فروشی در این حوزه به حداقل خود برسد.

شهرستانی تاکید کرد: این موارد دقیقا زمانی بود که کمبود جنس وجود داشت و خریداران برای خرید فولاد اشتیاق زیادی از خود نشان می‌دادند؛ بنابراین بخشی از فولاد مورد نیاز از خارج وارد می‌شد. به طوری که یک زمانی ما حتی تا ۹ میلیون تن هم در سال واردات فولاد داشتیم.

وی تصریح کرد: در نتیجه با توجه به شرایطی که وجود داشت و با در نظر گرفتن نیاز خریداران به فولاد در آن زمان تصمیم درستی بود که فولاد وارد بورس شد تا به این طریق بخشی از مشکلات این حوزه برطرف شود.

شهرستانی عنوان کرد:، اما بعد از مدتی این جریان به طور کلی تغییر کرد و ما سمت این موضوع رفتیم که درحال مازاد تولید داریم و بیش از نیاز کشور فولاد تولید می‌شود. در نتیجه قیمت گذاری دستوری بر روی فولاد صورت گرفت که خود این موضوع مشکلات فراوانی را برای این بخش به وجود آورد.

به گفته وی؛ اما چون قرار بود فولاد در بورس معامله شود، دیگر نباید قیمت گذاری دستوری روی این محصول به وجود می‌آمد. باید اجازه می‌دادند عرضه و تقاضا به همان صورت قبل وجود داشته باشد و قیمت گذاری بر اساس عرضه و تقاضا صورت پذیرد.

عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد تاکید کرد: متاسفانه الان که سال به سال بیش‌تر پیش می‌رویم اوضاع بدتر می‌شود. حتی اگر به اقتصاد هم نگاه کنیم تا یک زمانی اوضاع خیلی خوب پیش می‌رفت و شرایط اقتصادی بهتری داشتیم؛ اما از یک جایی به بعد دیگر اوضاع بد شد و دیگر تولید کنندگان هم از شرایط پیش آمده رضایت نداشتند.

وی تاکید کرد: حتی شرایط به جایی رسیده است که احساس می‌کنیم دستی در این بین وجود دارد که می‌خواهد صنعت کشورمان را خراب کند؛ که یکی از مواردی که رو به خراب شدن است همین صنعت فولاد است که روز‌های خوبی را پشت سر نمی‌گذارد.

او در خصوص این سوال که به طور کلی بهتر است فروش فولاد در بورس انجام شود یا خارج از بورس بیان کرد:اگر سیاست به این صورت عوض شود که اگر تولید کننده می‌خواهد در داخل ایران فروش کند بهتر است در داخل بورس فروش صورت بگیرد؛ اما به این صورت که یا باید د ر داخل فروش کند یا خارج از کشور، زیرا فروش در داخل با صادرات محصول تفاوت‌هایی خواهد داشت.

شهرستانی درباره صادرات فولاد خاطرنشان کرد: اگر محصولات را بخواهند صادر کنند، قیمت‌های صادراتی محصولات بین ده تا پانزده درصد بیشتر خواهد شد. زیرا هزینه حمل و نقل و تخلیه و بارگیری، عوارض گمرکی، برگشت پول و مواردی این گونه در صادرات وجود دارد که باعث افزایش قیمت نهایی محصول می‌شود.

وی تصریح کرد:، ولی اگر فروش در داخل ایران انجام شود تمامی مواردی که در بخش صادرات هزینه می‌شود از بین می‌رود؛ و قطعا قیمت نهایی فروش در ایران ارزان‌تر از صادرات خواهد بود.

وی در خاتمه گفت: بنابراین اگر قرار است تولید کننده‌ای محصولش را در بورس ارائه دهد باید تکلیفش مشخص باشد که می‌خواهد محصولش را صادر کند یا داخل ایران بفروشد.

ورود فولاد به بورس کار بیهوده‌ای بوده است

کامران وکیل دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی ایران در خصو ص ورود فولاد به بورس گفت: اصلا ورود فولاد به بورس کار بیهوده‌ای بوده است و عملا هیچ تاثیر مثبتی در این خصوص نداشته است. در واقع این کار یک نوع اضافی کاری بوده است که به اجبار و دستور دولت صورت گرفته است.

دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی ایران گفت: عرضه کالا باید درون بازار صورت بگیرد گرچه بورس هم یک بازار است، ولی یک بازاری است که دولت آمده دخالت هایش را در قیمت گذاری بیشتر کرده و بر روی آ ن کلاه شرعی به نام بورس گذاشته است.

وی خاطرنشان کرد: مگر بازار آهن نبوده است که وارد بورس شد؛ که در همانجا هم خرید و فروش می‌شد. در حالی که الان در بورس می‌گویند باید قیمت‌ها فلان قدر باشد. درحالی که احترام به بورس و مکانیزم‌های قیمت گذاری بازار بسیار متفاوت است. یعنی این که دولت دستور بدهید قیمت‌ها باید این مقدار باشد با قیمت گذاری اصلی بسیار متفاوت است و این موارد کلا با هم متناقض هستند.

وکیل گفت: در دنیا هم الان دیگر این طور نیست و ما تقریبا جزو آخرین کشور‌هایی هستیم که در حال حاضر به این شکل کار می‌کنند و اقتصادمان به این شکل ادره می‌شود. در دنیا اقتصاد خیلی خیلی ساده‌تر شده است و تا جایی که توانسته اند از پیچیدگی‌های اقتصادی کاسته اند تا کار‌ها با سهولت بیشتری انجام شود.

به گفته این فعال اقتصادی، الان کشور‌ها می‌گویند آن کالایی که می‌توانیم با کیفیت بهتر و قیمت کمتری تولید کنیم باید تولید شود، چون صرفه اقتصادی دارد و برخلافش اگر کالایی را نمی‌توانند با کیفیت بهتر و ارزانتر تولید کنند را سمتش نمی‌روند و این طور محصولات را از سایر کشور‌ها وارد می‌کنند تا مزیت بیشتری برایشان داشته باشد.

او گفت: فقط در ایران است که کالا‌های مختلف را در قالب بورس یا روش‌های دیگر در قالب حمایت از تولید و این جور داستان‌ها می‌خواهند به فروش برسانند و مدام روی سر خودشان می‌زنند تا به هر نحوی شده همه چیز را در داخل تولید کنند. حتی اگر قیمت تمام شده محصولی بیشتر باشد و صرفه اقتصادی هم نداشته باشد. در نهایت هم هیچ محصولی را نمی‌توانیم به درستی در کشور تولید کنیم.

وی در خصوص این که بورس هم یک نوع بازار است بیان کرد: درست است که بوس یک نوع بازار است؛ اما بورس بازاری است که دخالت در آن زیاد است و سودآوری خوبی هم برای شرکت‌هایی که واردش شده اند ندارد. بورس اگر سودآوری خوبی داشت قطعا خود شرکت‌ها واردش می‌شدند. نه این که به زور و با دستور وارد بورس شوند. زیرا اگر بازاری سود داشته باشد خود تولید کننده تولیداتش را به آنجا می‌برد و جنسش را می‌فروشد چه نیازی به دستور دولت دارد.

دبیراتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی ایران گفت: همچنین خریدار هم خودش به آنجا مراجعه می‌کند و جنسش را می‌خرد. ب نابراین هیچ الزامی به زور دولت نیست. زیرا اگر در بورس منطقی پشتش باشد و نظرات فعالان اقتصادی را تامین کند خودشان به آنجا ورود پیدا می‌کنند؛ و نیازی به دستورالعمل و اجبار در این رابطه نیست.

وی تاکید کرد: ببینید در بورس چه کارکرده اند که همه از آنجا فرار می‌کنند و این‌ها به زور می‌خواهند مردم را وارد بورس کنند. دولت هر جا که بتواند از دخالت کردن در حوزه‌ای دست بکشد آن حوزه بهتر عمل خواهد کرد. مشکل زمانی ایجاد می‌شود که یک ساز کار دولتی را بالاجبار و به ضرب و زور و جریمه و ممنوعیت کاری به تولید کنندگان تحمیل کنند.

دغدغه تولید کننده بازار بورس است

رییس اتحادیه لوازم خانگی گفت: وقتی قیمت فولاد تغییر می‌کند یا دچار نوسان می‌شود این تاثیرات بر روی لوازم خانگی هم تاثیرات منفی می‌گذارد. چرا که فولاد جزو محصولات اولیه لوازم خانگی‌ها است.

اکبر پازوکی ادامه داد: شرکت فولادی کشور یکسری تولیدات دارند که شرکت‌هایی که به آن نیاز دارند اندازه نیازشان از آن‌ها خریداری می‌کنند. ولی بهتر است یکسری محصول‌ها را دولت اول برای م صرف داخلی کشور تامین کند تا فولاد بدون ارزش افزوده و به صورت خام فروخته نشود.

وی تاکید کرد: از وقتی فولاد وارد بازار بورس شده شرایط به جای بهتر شدن بدتر شده است. بورس زمانی خوب است که همه چیز روی حساب و کتاب باشد و بر اساس عرضه و تقاضا قیمت‌ها تعیین شود. وقتی همه چیز بی حساب و کتاب به راهش ادامه دهد شرایط همینی می‌شود که الان مشاهده اش می‌کنیم.

پازوکی تصریح کرد: دغدغه تولید کننده یا شده قیمت دلار، یا مسائل بانکی و یا تهیه مود اولیه، که همه‌ی این‌ها باعث سردرگمی می‌شود که ما همه‌ی این بلاتکلیفی‌ها را در بازار بورس هم می‌بینیم. چرا که فولاد را به ریال می‌خریم و به دلار می‌فروشیم. تمامی این موارد دغدغه‌ی تولید کنندگان است.

منبع: صدای بورس