به گزارش میمتالز، امروز رسانههای نزدیک به دولت سیزدهم خبری تحت عنوان «روسیه در پی صادرات ۳۰۰ مگاوات برق به ایران» روی خروجی خود قرار دادند. اتفاقی که گویا قرار است دستاور جدید دولت ابراهیم رئیسی جا زده شود، در حالی که با توجه به کمبود و ناترازی برق در کشور، چنین رقمی از واردات را باید فاقد ارزش خبری دانست.
در این زمینه نیکولای شولگینوف، وزیر انرژی روسیه، اعلام کرده است که در حال بررسی پروژه صادرات برق از طریق آذربایجان به ارمنستان و از آنجا به ایران هستند.
در شرایطی خبر واردات برق از روسیه به ایران آن هم فقط ۳۰۰ مگاوات در حال تکرار است که فقط در تابستان سال گذشته صنایع تنها از محل کمبود برق با زیان شش میلیارد دلاری مواجه شدند. اکنون نیز منابع مختلف آماری ناترازی روزانه برق در تابستان سال جاری را رقمی بین ۱۰ هزار تا ۲۵ هزار مگاوات تخمین میزنند.
اخیراً هادی بیگینژاد، عضو کمیسیون انرژی مجلس، اعلام کرد: به طور تقریبی در دوره اوج بار مصرف برق که عمدتاً در تیر و مرداد ماه سال است، با ۲۰ هزار مگاوات کسری میان تولید و مصرف مواجه هستیم که ساعت آن نیز از ۹ صبح آغاز و تا ساعت ۱۷ ادامه پیدا میکند. اما آیا واردات ۳۰۰ مگاوات برق از روسیه دردی از صنعت برق ایران دوا میکند؟
دراین باره مسعود حجت، کارشناس صنعت برق، گفت: ۳۰۰ مگاوات برق عدد خندهداری است و بیشتر به نظر میرسد به شکل نمادین این خبر را منتشر کردهاند؛ چراکه با توجه به نیاز کشور به برق، این عدد قابل اتکا نیست.وی افزود: ۳۰۰ مگاوات در مقابل نیاز و میزان برق تولیدی ایران هیچ است؛ مشکل اصلی صنعت برق ایران اقتصاد این صنعت است و باید توسط سازمان مدیریت یا مرکز پژوهشهای مجلس بررسی شود که قیمت تمامشده برق تولیدی کشور چقدر است؟ و اگر دولت میخواهد یارانهای روی این رقم بگذارد بررسی شود و مقداری نیز از مردم گرفته شود.
حجت تاکید کرد: شرایط امروز به گونهای است که هم نرخ تکلیفی برای فروش برق تعیین کردهاند هم یارانه را فراموش کردهاند، این وضعیت چندین ضربه به صنعت برق میزند و یکی از این ضربهها بدهی عظیم دولت به نیروگاههاست که حدود ۵۳ همت است. با توجه به اینکه نرخ ارز در سالهای اخیر چندین جهش داشته است؛ پولی که فعالان این صنعت بعد از مدتها دوندگی میگیرند نمیتواند هزینهها را جبران کند.
وی با بیان اینکه پولی که نیروگاهها دریافت میکنند فقط هزینه روزمره آنهارا جبران میکند گفت: برق تقریبا با کیلو واتی نیم سنت فروخته میشود که در طول تاریخ صنعت برق خنده دار است و این پول سوخت تولید هم نیست. اگر فروش برق با نیم سنت کار درستی باشد، آلمان و ژاپن و انگلیس و ایتالیا پیش از ایران این کار را انجام میدادند در حالی که قیمت برق خانگی در جهان بالای ۱۰ سنت است.
حجت افزود: عدم سرمایهگذاری در صنعت برق مشکل بزرگ این صنعت است. باید مشکل اقتصاد این صنعت به طور ریشهای حل شود، اما برای واردات و صادرات برق و به طور کلی تجارت برق به خط انتقال نیاز است. زمانی که نیروگاهها کافی و بیش از کافی بود و به عراق، ترکیه، افغانستان و پاکستان برق میفروختیم و با ارمنستان و جمهوری آذربایجان مبادله وجود داشت، ساخت هر شبکه انتقالی کمتر از سه سال طول میکشید، اما امروز شبکه موجود ما این توان را ندارد.
وی در پایان یادآور شد: زمانی شعار میدادند که باید هاب منطقه باشیم همه به ما بفروشند و همه از ما بخرند، ولی امروز حتی در واردات برق مشکل داریم و نیاز به شبکه انتقال وجود دارد در مورد شبکههای انتقال موجود هم باید در نظر داشته باشیم که عراق، پاکستان، افغانستان و ارمنستان برق اضافه ندارند، اما شاید شبکه انتقال موجود بین ایران و ترکمنستان بتواند مقداری برق اضافه بدهد. انتقال برق از سایر کشورهای همسایه و یا کشورهای منطقه نیاز به احداث شبکه انتقال دارد که احداث آن بعضا به دلیل طولانی بودن مسافت پرهزینه است و صرف ندارد. ضمن اینکه نیاز ایران به برق همهساله افزایش پیدا خواهد کرد، ایران چیزی حدود ۲۵ هزار مگاوات ناترازی برق دارد.
منبع: تجارت نیوز