به گزارش میمتالز به نقل از تاصیکو، بزرگترین کشورهای تولیدکننده زغال سنگ در جهان کشورهای ایالات متحده آمریکا، هند، استرالیا و روسیه هستند و و البته چین به عنوان بزرگترین تولیدکننده و مصرفکننده زغال سنگ در جهان شناخته میشود. ایران در میان کشورهای همسایه از جمله پاکستان، قطر، امارات و ترکیه با میزان ذخایر ۱۲ میلیارد تنی زغال سنگ، سهم ناچیزی در بهرهبرداری از این ذخیره عظیم دارد.
در بسیاری از کشورها، معادن زغال سنگ همچنان بخش عمدهای از اقتصاد صنعتی را تشکیل میدهند و علیرغم نگرانیهای زیستمحیطی، هنوز جایگاه اصلی را در سبد انرژی جهان به خود اختصاص دادهاند.
به دنبال اهمیت و جایگاه زغال سنگ در جهان، استفاده از این منبع انرژی با ارزش، سالهاست که به سمت سیستمهای مکانیزه رفته و استخراج این ماده معدنی از لایههای عمقی زمین در کشورهای پیشرفته کاملا به صورت مکانیزه انجام میشود؛ اما همچنان در برخی از نقاط جهان بهرهبرداری از معادن زغال سنگ به روش سنتی با خطرات جبرانناپذیر صورت میپذیرد.
در استخراج زغال سنگ از منابع زیرزمینی میبایست تونلهای دسترسی به زغال احداث شود که به این مرحله پیشروی گفته میشود و در ادامه به استخراج لایههای زغال کارگاه استخراج گفته میشود.
در معادن مکانیزه، عملیات پیشروی و استخراج از طریق دستگاههای مکانیکی و در معادن سنتی از روشهای اولیه پیشروی و استخراج استفاده میشود.
معادن مکانیزه و معادن سنتی به لحاظ تجهیزات معدنکاری و ایمنی تفاوتهای قابل توجهی دارند.