
به گزارش میمتالز، معیار مهم دیگر، در زمینه تولید بوده است که آیا شرکت مورد ارزیابی، رشد تولید داشته است یا خیر و چقدر تولید آن افزایش پیدا کرده است؛ مهمترین شاخص بنیادی در این طرح، مقوله دانشبنیانها و حوزه صادرات است که هر شرکت تا چه میزان توانسته در حوزه بومیسازی، دانشبنیان، انتقال دانش و یا تولید دانش موفق باشد. این معیارها و شاخصها بر اساس ارائه مقالات علمی در سطح ملّی و بینالمللی در دانشگاههای مهم بررسی شده است.
شرکتها بر اساس سنجههای اقتصاد مقاومتی در سالهای ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ مورد ارزیابی قرار گرفتند و از ماههای پایانی سال ۱۴۰۳ تا اوایل ۱۴۰۴ ارزیابی میدانی از این ۴۳۷ شرکت در قالب ارزیابان ملی و استانی انجام شد؛ سپس داوران ملی این جشنواره از سازمان مدیریت صنعتی وزارت کار و سایر وزارتخانههای مرتبط با تولید، این بنگاهها را مورد ارزیابی قرار دادند. در بررسی شرکتها، داوری انجام شده و از میان ۴۳۷ شرکت در نهایت ۵۲ شرکت انتخاب شدند و در بازههای زمانی یک ساله مورد بررسی قرار گرفتند که نهایتا سه مجموعه نشان اقتصاد مقاومتی را دریافت کردند.
در دکترین اقتصاد مقاومتی، بنگاهها باید در برابر تکانههای اقتصادی قدرتمند شوند، به عبارت دیگر، بنگاههایی نشان اقتصاد مقاومتی را از آن خود کردند که تولید پایدار خود را در برابر تکانهها، ناپایداریها و هجمههای اقتصادی و هجمههایی که توسط عوامل داخلی و خارجی صورت میگیرد حفظ کرده باشند.