
به گزارش میمتالز، در روزگاری که حجم بالای اخبار تلخ، سایهای سنگین بر افکار عمومی انداخته، رسانهها اغلب میان دو راهی سکوت یا بازتاب بحرانها گرفتار میشوند.
اما آیا در این میانه، جایی برای روایتهای سازنده وجود ندارد؟ آیا میتوان از پیشرفت نوشت بیآنکه به دام اغراق بیفتیم یا چشم بر چالشها ببندیم؟
پاسخ ما در این سلسلهگزارشها، تلاشی برای یافتن آن "بله" ممکن است.
این مجموعه، تلاشی است برای دیدن، ثبت و بازگویی مسیرهایی که در بخشهایی از ایران، آهسته، اما پیوسته در حال شکلگیری است. مسیری نه بیخطا و نه بدون مانع، اما واقعی؛ و گاهی آنقدر متفاوت که نیاز به دقت بیشتر و قضاوت منصفانه دارد.
«روایت پیشرفت» عنوان پروندهای است که میخواهیم آن را با نگاهی بیطرف، دقیق و روایتمحور دنبال کنیم. نه برای اثبات چیزی، نه برای رد چیزی؛ بلکه برای کشف، تحلیل و فهمیدن آنچه در دل خاک، کارخانه، اندیشه یا تدبیر برخی مدیران ایرانی اتفاق افتاده است.
قسمت اول این مجموعه، روایتی است از تحولات گلگهر؛ شرکتی که در دل کویر، داستانی متفاوت از رشد صنعتی را روایت میکند.
گزارشی که میکوشد بیآنکه چشم بر بحرانها ببندد، نقش تصمیمسازیهای بلندمدت و مواجهه حرفهای با چالشها را در شکلگیری یک نقطه امید بررسی کند.
این مسیر را ادامه خواهیم داد؛ در نقاطی دیگر، با آدمهایی دیگر، و شاید با روایتهایی حتی پیچیدهتر.
در میانه روزهای دشوار اقتصاد ایران، جایی که بسیاری از بنگاهها بهدلیل چالشهای داخلی و خارجی در سکون و رکود گرفتار شدهاند، شرکت گلگهر داستانی دیگر روایت میکند: داستان برنامه، پیشرفت و پایداری.
دهه گذشته، گلگهر نهتنها یک شرکت معدنی متمرکز بر سنگ آهن باقی نماند، بلکه با برنامهریزی استراتژیک و اتکا به مدیریتی هوشمند، به یکی از مهمترین بازیگران زنجیره فولاد کشور تبدیل شد. امروز دیگر نمیتوان از توسعه صنعت فولاد سخن گفت، بیآنکه نقشی محوری برای گلگهر قائل بود.
شرکتی که با اتکا به چشماندازی ۵۵ میلیون تنی در حوزه فولاد و کنسانتره، توانست ظرفیتهای خود را چند برابر کند و از تولید محدود به قطب فولادی جنوب شرق کشور بدل شود.
هنر مدیریت در گلگهر، نه فقط در تداوم تولید، بلکه در شناسایی پنجرههای فرصت و تصمیمگیریهای جسورانه در زمان درست نمایان شده است.
زمانی که قیمت جهانی سنگ آهن در حال کاهش بود و بسیاری از رقبا در انتظار ثبات ماندند، گلگهر با سرمایهگذاری هدفمند و توسعه زیرساخت، خود را برای آینده آماده کرد.
نتیجه؟ در حالی که دیگران تازه به فکر بهرهبرداری افتادند، گلگهر قبلاً زنجیره ارزش را کامل کرده بود و امروز از مزایای آن بهرهمند میشود.
بحران کمبود انرژی و سنگ آهن، چالشی ملی است. اما گلگهر بهجای گلایه، دستبهکار شده و با اجرای طرحهای نوآورانه در اکتشاف، بهینهسازی فرآیند استخراج، نوسازی ماشینآلات، و سرمایهگذاری در توسعه نیروگاهها و خطوط انتقال آب، نقش یک بازیگر مسوول را ایفا کرده است.
در شرایطی که بسیاری از صنایع با خاموشی، کمبود گاز و افت تولید روبهرو هستند، گلگهر با تشکیل زیرمجموعههایی نظیر «گهرانرژی» و «فارس آبرسان»، به تولیدکننده انرژی و تأمینکننده منابع آبی تبدیل شده است.
طی دهه اخیر، درآمد گلگهر بیش از ده برابر افزایش یافته، و بخش مهمی از آن نهتنها حاصل افزایش قیمت جهانی، بلکه حاصل مدیریت ارزشآفرین، بهرهوری عملیاتی، و سرمایهگذاریهای هوشمندانه بوده است. این موضوع در کنار شفافیت مالی و سلامت اقتصادی ارزشی دوچندان دارد.
اما دستاورد گلگهر فقط اعداد و نمودار نیست. این مجموعه در فرهنگسازی، ورزش، آموزش و مسوولیت اجتماعی نیز پیشرو بوده و با تاسیس نهادهایی مانند باشگاه فرهنگی ورزشی گلگهر، پیام روشنی به جامعه داده است: توسعه واقعی، متوازن و انسانی است.
برخی ممکن است بپرسند: اگر مدیریت گلگهر موفق است، پس چرا هنوز چالشهایی مثل کمبود سنگ آهن یا افزایش هزینهها وجود دارد؟
پاسخ روشن است: مسوولیتپذیری بهمعنای نبود بحران نیست، بلکه توان پاسخگویی فعال به بحرانهاست. مدیریت فعلی گلگهر بهجای انکار مشکلات، با شجاعت آنها را به رسمیت میشناسد، تحلیل میکند و برایشان راهحلهای قابلاجرا ارائه میدهد.
مدیران گلگهر که اکثرا جوان و بومی هستند میگویند: گلگهر نه در پی قهرمانسازی است و نه به دنبال توجیه گذشته. آنچه این مجموعه را از دیگران متمایز کرده، توانایی ساختن آیندهای متفاوت در میان نااطمینانیهاست.
با چشماندازی جهانی، استراتژی «تنوع جغرافیایی» و «تنوع محصول»، و توجه به نوآوری فناورانه در بخش معدن و فولاد، گلگهر گام بهگام به جایگاهی نزدیک میشود که در آن، نهفقط یک تولیدکننده، بلکه یک رهبر صنعتی و ملی باشد.
در دورانی که نیاز به الگوهای موفق بومی بیش از همیشه احساس میشود، گلگهر با عملکردی اثباتشده، پیام مهمی برای همه دارد:
«توسعه، ممکن است؛ اگر اراده، برنامه، و شجاعت تصمیمگیری باشد.»
منبع: خبرگزاری فارس