به گزارش میمتالز به نقل از بورس نیوز، این هفته برای بعضی حقوقیها آخرالزمان بود! طوری می فروختند که انگار قرار است تا حد امکان نقد کنند و در بهشت جایی بخرند! اساتید محترم و تحلیلگران بزرگوار؛ خواهشا بعد از این هیجان را به تازه واردها گره نزنید که هیجان برای توصیف بعضی رفتارهای مدیران سرمایه گذار، کم آورده!
اما در همین شرایطی که سهامداران زیان دیده بازار سرمایه به حمایت مجلسیها دل خوش کرده اند؛ یکی از اهالی بهارستان که اتفاقا با شعار بورسی و اقتصادی رای جمع کرد و خود را اقتصاددان میداند، فتوا داده که رئیس ملاصدرا مقابل حمایت از بورس بایستد که تزریق ۱ درصد صندوق توسعه ملی به بازار سرمایه، دستبرد از جیب ۸۵ میلیون نفر است! فقط مانده ایم آن زمان که میلیارد میلیارد تومان اختلاس میشود، آن زمان که میلیون میلیون تن فولاد گم و گور میشود، آن زمان که موسسات اعتباری پول مردم را آبخنکوار به بدن میزنند و دلار برجامی نیامده را تبدیل به ریال میکنند؛ آن زمان که جوجهها را زنده زنده زیر خروار خروار خاک میکنند تا از سفره ۸۵ میلیون ایرانی مرغ را هم حذف کنند؛ آن زمان که با انواع و اقسام شگردها جیب مردم را خالی میکنند، آن زمان که بودجه مملکت را حیف و میل میکنند و... چرا این دلسوزان ملت سکوت کرده و رمز توییتر خود را فراموش کرده بودند؟
اصلا با چه رویی قصورتان در اینکه واکسن تولید یا وارد نشده را گردن بورس میاندازید؟
بد نیست چند اتفاق خوشایند را هم یادآوری کنیم، شاید چشم دلواپسان ملت به حقایق باز شود. هنوز خبر گم شدن ۳ میلیون تن فولاد معادل ۲۷ هزار میلیارد تومان داغ است و بعضیها هم خودشان را به در و دیوار میزنند که این گند را لاپوشانی کنند! یکی دیگر از اهالی بهارستان هم تازگی اعلام کرده زیان مالی تخلفات وزیر نیرو و وزیر نفت در ۳ سال گذشته برای اقتصاد کشور سالی ۵۰ هزار میلیارد تومان بوده! معادل بودجه عمرانی ۲ سال کل کشور! کاش اینها هم به چشم تان میآمد و دل میسوزاندید؛ آن وقت سهامداران زیان دیده را دزد جیب ۸۵ میلیون ایرانی معرفی نمیکردید.
یکی از مهرههای سابق ملاصدرا که بعدا فعال بازار سرمایه شد و حرف و حدیثهایی هم از تخلفاتش در روزهای صعود بازار بر سر زبانها افتاد؛ گویا با یکی از کاندیداها بسته و از حالا قول گرفته که یا صندلی ریاست ملاصدرا را تصاحب کند یا بر کرسی ریاست میرداماد جلوس کند! امان از زد و بند...
هی گفتیم قیمت گذاری دستوری فایدهای برای مصرف کننده ندارد؛ ولی کسی گوشش بدهکار نبود. شکر را دستوری ۶۶۵۰ تومان قیمت گذاری کردند؛ حالا مصرف کننده بی نوا شکر را کیلویی ۱۴ هزار تومان خریداری میکند! این وسط نه تولیدکننده سود کرده و نه مصرف کننده به کالای ارزان رسیده؛ فقط جیب عدهای دلال روز بروز سنگینتر میشود. سلطان پروری تا کی؟ کسی اعتراض ندارد؟
منبع: بورس نیوز