به گزارش میمتالز، صنعت فولاد هرچه به افق ۱۴۰۴ نزدیک میشود بحرانها و چالشهای بیشتری را تجربه میکند. این در حالی است که تولید ۵۵ میلیون تن فولاد و حضور قدرتمند در بازارهای صادراتی برای این صنعت این روزها دستخوش چالشهایی شده است که میتوانند تحقق این هدف را سخت کند.
کمبود مواد اولیه و زمزمههای واردات سنگ آهن از سال گذشته قوت بیشتری به خود گرفت. فولادیها بارها اعلام کردند در تامین مواد اولیه با مشکل همراه هستند و این موضوع میتواند بحرانی جدی در صنعت فولاد ایجاد کند. از سویی دیگر واردات سنگ آهن به کشور باتوجه به هزینههای حمل و نقل و مشکلات تحریمی، قیمت تمام شده را افزایش و به دنبال آن قدرت رقابتی در بازارهای صادراتی را کاهش میدهد.
البته در مقابل سنگ آهنیها معتقدند باید قیمت مواد اولیه به قیمتهای جهانی نزدیک باشد، زیرا خرید مواد اولیه ارزان از سوی فولادیها و صادرات محصول نهایی با قیمتهای جهانی تنها حاشیه سود حلقه میانی زنجیره ارزش را افزایش میدهد و تمایل سرمایه گذاری در بالا دست با کاهش همراه میشود.
حال عرضه سنگ آهن در بورس کالا راهکاری است که میتواند بازی برد-برد برای هر دو حلقه زنجیره باشد. با عرضه در بورس کالا تولیدکنندگان فولاد مواد اولیه خود را تامین و در مقابل با شفاف شدن قیمتها حجم نقدینگی در حلقه ابتدایی افزایش پیدا میکند.
البته با گذشت زمانی کوتاهی از این تصمیم همچنان نقدهایی بر این مکانسیم وارد است، اما مهرداد اکبریان رییس انجمن سنگ آهن ایران استفاده از بورس حتی به صورت ناقص را نسبت به هر طرح دیگری مناسبتتر میداند.
پس از بحرانهای کمبود گاز در زمستان گذشته که توانست برخی از واحدها را از برنامه تولید عقب بیاندازد، همچنین پس از تصمیم مجلس شورای اسلامی برای افزایش قیمت حاملان انرژی در بودجه ۱۴۰۰، این بار قرعه به کاهش مصرف برق و توقف فعالیت واحدهای فولادی افتاده است.
تصمیمی که آسیبهای فراوانی به همراه داشته و میتواند این صنعت را از اهداف خود عقب اندازد. صنعت فولاد در سالهای اخیر سرمایه گذاری بسیاری در حوزه افزایش تولید و سطح کیفی محصول انجام داد تا بتواند سهم خود در صادرات غیر نفتی را افزایش و شعار معدن به جای نفت را محقق کند. حال امروز با توقف فعالیتهای تولید برای کاهش مصرف برق چه بلایی به سر سرمایههای صورت گرفته آن هم در شرایط تحریمی میآید.
نایبرئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد نیز در این باره بیان کرد: توقف فعالیت واحدهای تولیدکننده فولاد به دلیل قطع برق آنها برای مدیریت کمبود برق، این بنگاههای تولیدی را برای ایفای تعهداتشان در بازارهای صادراتی با مشکل مواجه کرده و احتمالاً آنها نتوانند تعهدات خود را به موقع به انجام برسانند.
بهادر احرامیان افزود: در شرایط کمبود برق، همه باید نسبت به کاهش مصرف همکاری کنند. اما مساله این است که اقدام وزارت نیرو در متوقف ساختن فعالیت واحدهای تولیدی غیرقابل پیشبینی بوده و کارخانجات از نظر ایفای تعهدات با مشکل مواجه خواهند شد.
درواقع نبود زیرساختهای تامین برق در صنایع مختلف که بخشی از آن برعهده وزارت نیرو است میتواند صنعت فولاد را در حوزه صادرات با مشکل همراه سازد. بدون شک با اجرای این تصمیم نمیتوان سال درخشانی را برای صادرات فولاد کشور متصور بود و این موضوع بر مشکلات ارزی نیز اضافه خواهد کرد.
البته روز گذشته وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام کرد: درصورت صدور مجوز از سوی وزارت نیرو این وزارت خانه آماده سرمایه گذاری برای احداث ۱۰ هزار و ۵۰۰ مگاوات برق است.
بدون شک تامین زیرساختهای اساسی در صنعت به توسعه و تولید پایدار کمک خواهد کرد. تدوین سیاستهای حمایتی از صنایع نیز میتواند تاثیر بحرانهایی همچون کمبود برق و بی آبی را کاهش دهد.
منبع: صنعت کار