به گزارش میمتالز، ابوالفضل رنجبر (فعال صنفی کارگران هپکو اراک)، در ارتباط با آخرین وضعیت این شرکت مادر گفت: خدا را شاکریم که پس از سالیان سال رکود تولید به دلایل عدم حمایت و سوءمدیریت، در حال حاضر شاهد هستیم که شرکت هپکو با تلاش مدیران و کارگران و برخی مسوولان، مجددا به چرخه تولید برگشته و سفارشات مشتریان این شرکت یکی پس از دیگری تحویل میشود.
او در ارتباط با فعالیتهای صندوق بیمه فعالیتهای معدنی و حمایت از معدنکاران در خرید ماشینآلات گفت: شرایطی که صندوق بیمه برای رفع مشکلات معادن در خصوص تامین ماشین آلات و حمایت از تولید داخل به خصوص تولیدات هپکو در نظر گرفته، قابل توجه است؛ از ابتدای سال ۱۴۰۱ بخشنامهای تنظیم و تهیه شده که با امتیازی که صندوق بیمه برای معادن کشور در نظر گرفته، شرایطی شکل بگیرد که هم بخشی از نیاز معادن به ماشینآلات برطرف شود و هم محصولاتی که میتوان در داخل کشور ساخت، در هپکو تولید شود.
رنجبر نیاز معادن به ماشینآلات داخلی را تایید میکند و میگوید: با نگاهی به اخبار رسانهها و گزارشهای صدا و سیما و صحبتهای مسوولان و نمایندگان مجلس در رابطه با نیاز واقعی معادن به ماشین آلات معدنی در سالهای ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱، خواهیم دید که اکثر فعالان حوزهی معدن و کاربدستان از کمبود ماشین آلات معدنی و فرسوده بودن این محصولات و عدم توانایی ساخت داخل انتقاداتی به دولت داشتهاند و ادعا میکردند که معادن کشور نیاز به ۱۵۰۰۰ دستگاه دارند و دولت بدون هیچ شرط و شروطی باید مجوز واردات دستگاههای با کارکرد ۱۰ سال را بدهد و حتی عنوان میکردند که تعرفه واردات این محصولات نیز بایستی به طور کلی برداشته شود؛ حال شاهد هستیم که علیرغم اینکه حدود چندین ماه است صندوق بیمه و توسعه معادن، امتیازات خاص برای معادن کشور در نظر گرفته، فقط ۳۶۴ دستگاه از طرف بخش معدن کشور پیش ثبت نام شده است و هنوز به ۶۰۰ دستگاه نرسیده است!
این فعال کارگری اضافه میکند: اینجا یک سوال پیش میآید: آیا کشور به گفته بخش فعالان معدنی نیاز به ۱۵۰۰۰ دستگاه دارد؟ اگر این طور است پس چرا پس از گذشت چندین ماه، هنوز پیش ثبت نام ۶۰۰ دستگاه با تسهیلات صندوق صورت نگرفته است؟
رنجبر نتیجه میگیرد: آنچه که برای عموم مردم و به خصوص کارگران صنعتی روشن است میتواند این باشد که علت تمامی مخالفتها و کارشکنیها در جریانِ «حمایت از تولید داخل» به سود دلالان وارداتچی مربوط است که میتوان گفت این سود آنقدر برای دلالان بالا است که برای رسیدن به هدف خود دست به هر کاری میزنند که متاسفانه تا حدودی نیز موفق شدهاند و شاهد هستیم همچنان سیل عظیمی از محصولات دسته دوم وارد کشور میشود که عموما کارکرد بالایی ندارند و پس از گذشت کمترین زمانی کوتاه به گورستانی از ماشینآلات تبدیل خواهند شد.
او در پایان میگوید: امیدواریم با تلاش مسوولان و دلسوزی آنها، در آینده نزدیک شاهد راهکار موثری باشیم که هم نیاز واقعی معادن به ماشین آلات مرتفع شود و هم حمایت درستی از صنایع داخلی کشور صورت بگیرد.