به گزارش میمتالز، دولت آلمان درخواستهای مطرح شده برای به تاخیر انداختنِ تعطیلی سه نیروگاه هستهای کشورش را رد کرده و اعلام کرده که به زودی قصد خداحافظی با انرژی هستهای را دارد.
سیاستمداران و حتی برخی از اعضای حزب سیاسی حاکم بر آلمان خواستار مهلت برای حذف راکتورهای هستهای شدند، اما این در حالیست که برخی از این نیروگاهها بدون بررسیهای ایمنی مورد نیاز به کار خود مشغولند.
ولفگانگ کوبیکی، معاون رهبر دموکراتهای آزاد به تازگی اعلام کرده که آلمان، امنترین نیروگاههای هستهای را در سراسر جهان دارد و خاموش کردن آنها یک اشتباه فاحش با پیامدهای اقتصادی و زیستمحیطی دردناک خواهد بود. برخی دیگر هم پاسخ دادهاند که نیروگاههای هستهای -اگر نیاز به وجودشان باشد- باید بمانند و در غیر این صورت باید کنار گذاشته شوند.
وزارت محیط زیست آلمان میگوید نگهداری از نیروگاههای هستهای غیرقانونی و پرهزینه خواهد بود. هر سه راکتور آلمان، آخرین بار در سال ۲۰۰۹ تحت بررسیهای ایمنی قرار گرفتند، این در حالیست که هر نیروگاه باید به صورت معمول، هر ۱۰ سال یک بار بررسی و سرویس شود.
این الزام به بررسی نیروگاهها، تنها به دلیل تعطیلی برنامهریزی شده در پایان سال ۲۰۲۲ به حالت تعلیق درآمد و طبیعی است که افزایش بیشتر عمر نیروگاهها مستلزم بررسیهای امنیتی جامع و طولانی است.
به گزارش یورونیوز، آلمان روز شنبه (۱۵ آوریل) سه رآکتور نهایی خود را خاموش کرد. این اقدام با این شرط انجام شد که انتقال کشور به سمت انرژی سبز، بدون استفاده از انرژی هستهای عملیاتی شود.
در سواحل رودخانه نِکار، حوالی اشتوتگارت در جنوب آلمان، بخار سفیدی که از نیروگاه هستهای در بادن-وورتمبرگ خارج میشود، به زودی خاطره خواهد شد و این داستان خاموشی یک راکتور دیگر در اروپاست.
همین امر در شرق آلمان برای مجتمع ایسار ۲ باواریا و مجتمع ِامسلند، در انتهای دیگر کشور، نه چندان دور از مرز هلند، صدق میکند.
در حالی که بسیاری از کشورهای غربی به انرژی هستهای وابسته هستند، بزرگترین اقتصاد اروپا ورق را برمیگرداند، حتی اگر این موضوع تا پایان، بحثبرانگیز باقی بماند.
آلمان در حال اجرای تصمیم برای حذف تدریجی انرژی هستهای است که در سال ۲۰۰۲ اتخاذ شد و توسط آنگلا مرکل در سال ۲۰۱۱ پس از فاجعه فوکوشیما سرعت پیدا کرد.
آنگلا مرکل، صدر اعظم سابق آلمان معتقد بود: «فوکوشیما نشان داد که حتی در کشوری مانند ژاپن که دارای فناوری پیشرفته است، خطرات مرتبط با انرژی هستهای را نمیتوان ۱۰۰ درصد کنترل کرد.»
این اعلامیه افکار عمومی آلمان را متقاعد کرد که زمان خداحافظی با انرژی هستهای رسیده است آن هم در کشوری که در آن جنبش قدرتمند ضدهستهای در ابتدا با ترس از جنگ سرد و سپس حوادثی مانند چرنوبیل تقویت شد و اکنون به صورت مدنی در حال فعالیت است.
جنگ اوکراین در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ همه چیز را زیر سوال برد. آلمان با محرومیت از گاز روسیه که جریان آن اساساً توسط مسکو قطع شده بود، خود را در معرض بدترین سناریوهای ممکن، از خطر تعطیلی کارخانههایش تا خطر بدون گرمایش در اواسط زمستان دید.
تنها چند ماه تا پایان ضربالاجل اولیه برای بسته شدن سه راکتور آخر در ۳۱ دسامبر باقی مانده و موج افکار عمومی شروع به تغییر کرده است.
یوخن وینکلر، شهردار نِکاروستهایم، میگوید: با قیمتهای بالای انرژی و مساله تغییرات آبوهوایی، هنوز درخواستهایی برای تمدید نیروگاهها وجود داشت.
دولت اولاف شولز، که حزب سبز بخشی از آن است، در نهایت تصمیم گرفت تا عملیات راکتورها را برای تامین امنیت تا ۱۵ آوریل تمدید کند.
وینکلر در ادامه بیان کرد: اگر زمستان سختتر میشد، اگر قطعی برق وکمبود گاز وجود داشت، ممکن بود بحث جدیدی وجود داشته باشد. اما به لطف واردات گسترده گاز طبیعی مایع، زمستان را بدون مشکل سپری کردهایم.
برای شهردارِ شهر چهار هزار نفری که بیش از ۱۵۰ نفر از آنها در کارخانه کار میکنند، چرخ از قبل اختراع شده است و زمانی برای بازگشت وجود ندارد.
از سال ۲۰۰۳ تاکنون ۱۶ راکتور بسته شده است. سه نیروگاه آخر، ۶ درصد از انرژی کشور را در سال گذشته تامین کردند، در حالی که این میزان در سال ۱۹۹۷ برابر ۳۰.۸ درصد بود.
در همین راستا، سهم انرژیهای تجدیدپذیر در ترکیب تولید تا سال ۲۰۲۲ به ۴۶ درصد افزایش یافته است، در حالی که یک دهه قبل از آن کمتر از ۲۵ درصد بود.
نرخ فعلی پیشرفت در انرژیهای تجدیدپذیر، نه دولت و نه دوستداران محیط زیست را راضی نمیکند و آلمان بدون فشار جدی به اهداف آبوهوایی خود دست نخواهد یافت.
جورج زاخمن، کارشناس انرژی در اندیشکده بروگل بروکسل، میگوید: که این اهداف بدون حذف تدریجی هستهای جاهطلبانه هستند و هر بار که خود را از یک گزینه فناوری محروم میکنید، کار را دشوارتر میکنید..
این معادله با توجه به هدف تعطیلی نیروگاههای زغال سنگ کشور تا سال ۲۰۳۸ پیچیدهتر است، که بسیاری از آنها تا سال ۲۰۳۰ فعال میباشد.
زغال سنگ هنوز هم یک سوم تولید برق آلمان را تشکیل میدهد و سال گذشته ۸ درصد افزایش داشت تا کمبود گاز روسیه جبران شود.
اولاف شولتز هشدار داد که آلمان باید طی چند سال آینده هر روز چهار تا پنج توربین بادی نصب کند تا نیازهای خود را تامین کند. این یک سفارش بلند در مقایسه با ۵۵۱ واحد نصب شده در سال ۲۰۲۲ است.
مجموعهای از تسهیلات نظارتی اتخاذ شده در ماههای اخیر باید سرعت را افزایش دهد. به گفته انجمن صنعت (BWE)، که بر این باور است که افزایش یک یا دو ساله یک گام رو به جلو خواهد بود، فرآیند برنامهریزی و تایید برای یک پروژه برق بادی به طور متوسط ۴ تا ۵ سال طول میکشد.
منبع: تجارت نیوز