به گزارش میمتالز، «روحالله دهقانیفیروزآبادی» در ادامه خاطرنشان کرد: یک اقتصاد منبعپایه است که بر مبنای فروش و ذخایر منابع طبیعی استوار شده است که عموما کشورهای صادرکننده انرژی همانند ایران، بهواسطه منابع طبیعی، اقتصاد منبعپایه بهشمار میروند. منابع طبیعی به لطف خداوند در کشور وجود داشته و ما نیز زندگی خود را بر مبنای آن چرخاندهایم.
وی افزود: در نقطه مقابل، برخی کشورها که از منابع لایزال الهی محروم بودهاند، اقتصاد دانشبنیان را شکل دادهاند. مبنای اقتصاد دانشبنیان تولید ارزش با ایجاد کردن ارزشافزوده روی منابع طبیعی و خدادادی مانند انرژی، معادن و جنگلها و ... است. موضوع قابل توجه آن است که تمام کشورهایی که دانشبنیان هستند، اقتصاد پررونقتری نسبت به کشورهای منبعپایه دارند. عموما هدف استثمار در اختیار گرفتن کشورهای منبعپایه است. در اروپا کشوری وجود دارد که هیچ منبع نفتی ندارد، ولی درآمد این کشور از ایجاد ارزشافزوده روی نفت، حداقل ۱۰ برابر کشوری همانند ایران است.
معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری گفت: اقتصاد دانشبنیان که عموما بر مبنای فکر، اندیشه، تلاش و فناوری شکل میگیرد، ایجاد ارزشافزوده بیشتری میکند. موتور پیشران اقتصاد دانشبنیان چیزی جز صنعت نیست. با تلاش و اندیشه، روی منبع اولیه محصولی با ارزش و کیفیت بالاتر تولید میشود؛ بنابراین مدتی است کشور درصدد است که به سمت اقتصاد دانشبنیان پیش برود و موتور محرک آن نیز صنعت است.
وی در ادامه افزود: موتور پیشران صنعت، در تمام دنیا قلبی تپنده دارد که آن قلب تپنده میزان رقابتپذیری آن صنعت را مشخص میکند. صنعت فولاد، نساجی، مواد غذایی، کشاورزی و ... را فناوری رقابتپذیر میکند. صنعت بدون فناوری قادر به ادامه دادن نیست؛ بنابراین با توجه به پیشرفتهای روز به روز و جهانی شدن بسیاری از مسائل گریزناپذیر است، اگر بخواهیم صنعت و موتور اقتصاد دانشبنیان در کشور پویا باشد، باید به سمت فناوری پیش برویم.
دهقانیفیروزآبادی در ادامه افزود: ما معتقدیم که اگر قرار باشد اتفاقی در کشور رخ بدهد، باید شرکتهای دانشبنیان که در اصطلاح مولد فناوری هستند، به جای اینکه به موازات صنعت قدیمی در کشور پیش بروند، باید در مسیر زنجیره ارزش شرکتهای بزرگ و صنعت کشور قرار بگیرند، از اینرو سیاستهای معاونت علمی این است که به هر طریقی که میتواند، شرکتهای دانشبنیان را در زنجیره ارزش و صنعت این کشور قرار دهد؛ نه اینکه شرکتهای دانشبنیان را یک طرف و شرکتهای صنعتی را طرف دیگر قرار بدهد.
وی با تاکید بر این موضوع که اتفاق بزرگ زمانی رخ میدهد که تمام داراییها و موجودیتهای خود را در چند مسیر اولویتدار همجهت کنیم و تمام داشتههای خود را در این مسیر قرار دهیم، افزود: تمام کشورهایی که توسعه یافتهاند، چنین مسیری را پیمودهاند. از اینرو باید صنعت کشور دانشبنیان شود، زیرا چنین صنعتی است که میتواند موتور اقتصاد برتر شود.
معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری با تاکید بر این موضوع که برای پیش رفتن به سمت صنعت دانشبنیان، نیازمند سیاستگذاری در این زمینه است، خاطرنشان کرد: قانون جهش تولید دانشبنیان که یکی از یادگارهای رئیسجمهور شهید و مجلس شورای اسلامی قبل است، در این راستا مصوب شده است. بر مبنای قانون جهش، ما یک مدل در نظر گرفتهایم. این قانون در جهت توسعه شبکه تحقیق و پژوهش صنعت و خدمات با ارائه مشوقهای مالیاتی، بیمه و حمایت از تولیدات است. این قانون به صنایعی که بخش تحقیق و توسعه خود را توسعه بدهند، مشوق مالیاتی میدهد. برای جذب نیروی انسانی و تجهیز فناورانه و برای پروژههای دانشبنیان مشوقهایی در نظر گرفته است. حدود هفت، هشت ماهی است که این برنامه آغاز شده است و در این راستا صد شرکت دانشبنیان بهعنوان نمونه انتخاب شدهاند. این برنامه آماده پذیرش صنعتگران کشور است.
دهقانیفیروزآبادی افزود: برنامه دوم، قرارگیری شرکتهای دانشبنیان در زنجیره توسعه صنعت کشور است. برای این منظور، شرکتهای دانشبنیان را امروز بر مبنای سه موضوع تقسیمبندی میکنیم، نخست، آیا فناوری آنها از سطح متوسط کشور بالاتر است؛ دوم، چه اندازه اشتغال تخصصی ایجاد میکند؛ سوم، چه اندازه گردش مالی دارد. در این تقسیمبندی شرکتهای نوپا، نوآور و فناور قرار دارند. این مبنا به ما یک ابزار میدهد تا بتوانیم با توجه به ابعاد کاریشان، آنها را وارد زنجیره تولید کنیم. ما از تمام صنعتگرانی که در مسیر توسعه تولید و زنجیره ارزش از فناوری استفاده میکنند، حمایت میکنیم. به جای حمایت بیهدف و خرد از شرکتهای کوچک، این حمایت را در سبد صنعت قرار میدهیم که صنعت با این شرکتها ارتباط برقرار کند و قرارداد ببندد.
وی در پایان افزود: امیدوار هستیم این سیاست جدی و یکپارچه در مسیر اهداف اقتصاد کشور رقم بخورد.