به گزارش میمتالز، قیمت تمام شده اصلیترین فاکتوری است که توان رقابتی فولادیها را افزایش داده و به دنبال آن سوددهی را هم با رشد همراه میکند. اما موضوع اصلی در این میان تقسیم سود عادلانه میان حلقههای زنجیره است. بحثی که بارها از سوی حلقههای بالادست و پایین دست زنجیره ارزش فولاد مورد نقد قرار گرفته شده و در مقابل فولادیها چندان اظهار نظری درباره آن ندارد.
متاسفانه توجه ویژه دولت به حلقه میانی یعنی فولاد در سالهای گذشته توانست عقب ماندگیهایی را در حوزههای بالادست و تامین سخت و گران مواد اولیه در پایین دست را به همراه داشته باشد.
در این بین ذوب آهن اصفهان با در اختیار داشتن تکنولوژی کوره بلند، علاوه بر سنگ آهن، نیازمند زغالسنگ است. اما سالها تعیین قیمت زغال سنگ محل مناقشه بین ذوب آهن اصفهان و زغالسنگیها بود که در نهایت با تعریف فرمول مشخص مشکل قیمت حل شد.
اما امروز ذوب آهن اصفهان ادعای دیگری برای کاهش سوددهی خود دارد. این شرکت در اطلاعیهای به سهامداران خود اعلام کرده دلیل کاهش سود سه ماهه سوم کاهش تولید زغال سنگ داخلی بوده که و تامین آن از منابع خارجی هزینهها را بالا برده است.
این در حالی است که ذوب آهن اصفهان، زغال سنگ مورد نیاز خود را در بازار داخلی بسیار ارزانتر از قیمت جهانی خریداری میکند. همین موضوع باعث شده تا معادن زغال سنگ نقدینگی لازم برای توسعه فعالیتها و اکتشافات را نداشته باشند.
ذخیره قطعی زغال سنگ کشور ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تن است، درواقع مشکلی از نظر ذخیره وجود ندارد و در صورتی که استخراج با شرایط فعلی انجام شود، تا هزار سال ذخیره خواهیم داشت.
نکته مهم آن است که با وجود این میزان ذخایر سال گذشته حدود ۹۰۰ هزار تن واردات زغال سنگ به کشور انجام گرفت و امسال با توجه به راه اندازی واحد کوره بلند میدکو (بخش خصوصی) این رقم به حداقل یک میلیون تن خواهد رسید، البته تا به امروز آماری دقیقی از واردات سال جدید اعلام نشده است.
آنطور که پیداست اگر ذوب آهن اصفهان همچنان به خرید ارزان ادامه دهد و معادن زغال سنگ نتوانند نقدینگی لازم برای توسعه معادن را تامین کنند در سالهای پیش رو تمام نیاز خود را باید از طریق واردات تامین کنند.
البته این داستان تنها مربوط به زغال سنگ نیست، ذوب آهن اصفهان در سالهای اخیر برای جلوگیری از صادرات سنگ آهن هزینه زیادی پرداخت کرد تا با هدف جلوگیری از خام فروشی، نیاز خود را با قیمت مد نظر تهیه کند.
بی تردید با خرید ارزان مواد اولیه میتوان به حاشیه سود خوبی دست یافت و سود خوبی به سهامداران داد. اما در مقابل این سوال مطرح است که ذوب آهن تا چه زمان قرار است با این روش در مسیر تولید حرکت کند؟
تنها تامین مواد اولیه ارزان نمیتواند شرط موفقیت درافزایش درآمد باشد. امروز ذوب آهن اصفهان که بارها بر اینکه این مجموعه مادر صنعت فولاد است تاکید داشته، اما در بحث افزایش بهره وری چه اتفاقی در این مجموعه رخ داده است. صرف اینکه ذوب آهن از زیرمجموعههای تحت نظارت وزارت کار، رفاه و تامین اجتماعی است و فعالیت آن متفاوت با شرکتهای خصوصی است، نمیتوان خود را از هر انتقادی مبرا بداند و بر حلقههای بالادست فشار بیاورد.
از سویی دیگر ذوب آهن اصفهان خود یکی از شرکتهای حاضر در هیات رییسه بورس کالا است که میتواند در تصمیم گیریهای قیمتی اثر گذار باشد.
درنتیجه موارد یاد شده، ذوب آهن اصفهان به جای افزایش بهره وری و تاثیر آن در سوددهی بیشتر به دنبال تامین مواد اولیه با قیمت ارزان است در حالی که این سیاست تنها در برههای میتواند اهداف پیش بینی شده را اجرایی کند و در ادامه مجبور به تامین بخشی از نیاز خود از بازارهای جهانی خواهد بود که نتیجه سه ماهه اخیر را برایش به همراه خواهد داشت.
منبع: تیتر ۲۰