به گزارش میمتالز، سالار باوند افزود: در سالهای اخیر در صورتهای مالی مجموعه ها، طوری وانمود میشد که هزینههای مجموعه بیشتر از درآمد آن است و به دلیل زیاندهی، دولت باید آنها را واگذار کند و در واگذاریها هم بصورت هدفمند این مجموعهها به دست اشخاص خاصی رسیده که فاقد صلاحیت هستند.
وی اضافه کرد: بطور نمونه مجموعه نفلین سینیت کلیبر که برداشت از آن نیاز به فناوری خاصی دارد، در سال ۱۳۹۵ با رقم ماهانه ۱۰ میلیون تومان واگذار شده است. سوال اینجاست که رقم ۱۰ میلیون تومان در ماه چه منافعی برای دولت دارد؟ از طرفی وقتی سوابق راهبر یا دریافت کننده این مجموعه را بررسی میکنیم، میبینیم که تخصص وی شن و ماسه است و هیچ دانشی در خصوص نفلین سینیت ندارد.
باوند گفت: همچنین مجتمع پتاس خور هم به افرادی واگذار شده که به هیچکدام از تعهداتشان پایبند نیستند، راهور این مجموعه متعهد شده بود که ظرفیت کارخانه را به ۱۰۰ هزار تن در سال برساند یا یک کارخانه جدید احداث کند که هیچکدام را انجام نداده است.
وی افزود: در معدن پیربکران اصفهان هم سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران با کم کردن تولید مجموعه، تلاش کرد که آن را زیان ده جلوه دهد تا بتواند معدن را به بخش خصوصی واگذار کند، بررسی حجم تولید در سالهای قبل و بعد از واگذاری، نشان میدهد که حجم تولید این معدن در سال ۱۳۹۴ یعنی قبل از واگذاری بسیار بیشتر از سال ۱۴۰۰ بوده است.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما