محصولات بی‌کیفیت در سبد خرید مصرف‌کنندگان

به گزارش می‌متالز، حمید دودانگه بیان کرد: این شرکت فعالیت خود را در سال ۱۳۹۴ در شهرک صنعتی شریف ابهر با رنگ‌کاری پودری نبشی، قوطی و پروفیل آلومینیوم برای مصارف ساختمانی آغاز کرد، اما متاسفانه با وجود سابقه نزدیک به ۴۰ ساله در این صنعت و به علت نبود سرمایه کافی، اکنون غیرفعال است و بیش از دو سال از تعطیلی مجموعه می‌گذرد.

وی افزود: فرآیند تولید در این واحد تولیدی در زمان فعالیت خود به این صورت بود که با خرید پروفیل آلومینیومی خام و انجام مراحل شست‌وشو، سمباده‌زنی، دکورات‌سازی، رنگ‌آمیزی و کوره پخت، در نهایت محصول نهایی تولید، بسته‌بندی و به بازار مصرف عرضه می‌شد.

مدیرعامل شرکت متین کار آلومینیوم عنوان کرد: این شرکت برای راه‌اندازی خط تولید پروفیل آلومینیوم با وجود فراهم‌سازی تمام زیر‌ساخت‌ها، خرید ماشین‌آلات، سرمایه‌گذاری ۱۰ میلیارد تومانی و اخذ مجوز‌های لازم، به دلیل عدم حمایت از سوی دولت و بانک‌ها و همچنین کمبود سرمایه کافی موفق به اجرای آن نشد و زمانی که فعالیت داشتیم، مشغول به رنگ‌کاری پروفیل آلومینیومی بودیم؛ این در حالی است که متاسفانه در زمینه رنگ‌کاری این محصول نیز با مشکلاتی رو‌به‌رو هستیم. برای مثال، خرید پروفیل آلومینیومی از تولیدکنندگان به صورت اعتباری در گذشته ممکن بود، اما با نوسانات قیمت در بازار، دیگر قادر به خرید مواد اولیه هم نبودیم. زمانی که این شرکت تاسیس و راه‌اندازی شد، پروفیل آلومینیومی با قیمت حدود ۱۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم به فروش می‌رسید، اما هم‌اکنون یک بار ۱۰ تنی از این محصول، با قیمتی حدود یک میلیارد تومان به فروش می‌رسد که خرید نقدی آن بسیار دشوار است.

دودانگه ادامه داد: در سال ۱۳۹۵ با وجود اینکه شهرک صنعتی که این واحد تولیدی در آن قرار داشت، اخد وام به مبلغ دو میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان با شرایط پرداخت دو ساله تنفس در بازپرداخت اقساط و ۴ درصد سود بازگشت سرمایه را تایید کرد، اما زمانی که به بانک مراجعه کردیم، متوجه شدیم هیچ بودجه‌ای برای این تسهیلات در نظر گرفته نشده است و بانک‌ها چنین وامی را اعطا نمی‌کنند. در این میان به دلیل بدهی‌های مالی که داشتیم و با توجه به خطر افتادن اعتبار شرکت، در نهایت به اخد یک وام مضاربه‌ای به مبلغ ۵۰۰ میلیون تومان با سود ۱۸ درصد بازگشت سرمایه از سوی بانک تن دادیم، اما این وام نه تنها جوابگوی نیاز ما نبود بلکه تنها برای تسویه حساب‌های موجود از آن استفاده کردیم.

عدم حمایت دولت و موسسات مالی از صنعتگران

وی با اشاره به چالش‌هایی که در زمان تولید با آن‌ها دست‌و‌پنجه نرم می‌کردند، تصریح کرد: این واحد تولیدی حدود پنج تا ۶ ماه در مسیر ناهموار تولید تاب آورد، اما با ادامه این روند و با توجه به مقرون به صرفه نبودن تولید و همچنین نگرانی‌هایی که بابت بدهی‌هایی مالی به سبب خرید مواد اولیه برای شرکت به وجود آمده بود، به این نتیجه رسیدیم که تولید را متوقف کنیم. با وجود تعطیلی شرکت، همچنان ملزم به پرداخت وام‌هایی که اخذ کردیم، هستیم و دو بار اقدام به تسویه کلی وام در ابتدای سال و پرداخت مبالغ ۸۰ و ۹۰ میلیون تومانی کرده‌ایم، اما هم‌اکنون بانک با به اجرا گذاشتن و مسدود‌سازی حساب‌های بانکی، ما را در یک وضعیت گنگ و مبهم قرار داده است.

مدیرعامل شرکت متین کار آلومینیوم با بیان اینکه کمبود نقدینگی، عامل اصلی تعطیلی مجموعه ما بود، مطرح کرد: زمانی که ما فعالیت خود را آغاز کردیم، هزینه خرید مواد اولیه ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان بود. در آن زمان با احتساب اینکه این وام به منظور خرید اعتباری مواد اولیه و همچنین ماشین‌آلات مورد نیاز طی مدت زمان پنج ماه به دست ما خواهد رسید، بر این باور بودیم که می‌توانیم به مسیر خود ادامه دهیم، اما متاسفانه وام بانکی بعد از گذشت دو سال به دست ما رسید که در آن زمان بهای پرداختی برای پروفیل آلومینیوم به شدت رشد پیدا کرده بود و نه تنها دردی از درد‌های ما دوا نکرد بلکه در پایان نیز باری اضافه بر دوش ما شد. هزینه خرید مواد اولیه به صورت اعتباری با در نظر گرفتن سود سه هزار تومانی به ازای هر کیلوگرم برای یک بار ۱۰ تنی در مدت زمان دو ماه، تنها ۶۰ میلیون تومان برای ما بود و پرداخت این مبلغ هیچ توجیه اقتصادی نداشت.

دودانگه در ادامه در خصوص نقش نیروی انسانی در بخش تولید، تصریح کرد: در زمینه تامین رنگ برای رنگ‌کاری محصولات با مشکلی مواجه نبودیم و تنها مساله موجود، قیمت رنگ بود که برای این کار، به ۱۰۰ کارتن رنگ نیاز داشتیم و هزینه یک کارتن رنگ نیز چهار میلیون تومان بود. خوشبختانه در زمان تولید، با کمبود نیروی انسانی و افزایش حقوق مشکل خاصی نداشتیم و این در حالی است که میزان حقوق نیرو‌های انسانی که در جبهه تولید فعال هستند، با توجه به هزینه‌های تولید بسیار پایین است و هیچ تناسبی بین زحماتی که نیروی انسانی متحمل می‌شود و حقوقی که دریافت می‌کند، وجود ندارد و نمی‌تواند مایحتاج معیشتی خود را تامین کند. در همین راستا اگر دولت از واحد‌های تولیدی حمایت کند و بازار مصرف رونق داشته باشد، می‌توان برای بسیاری از افراد اشتغال‌زایی کرد. این واحد تولیدی در زمان فعالیت خود ۱۰ نفر نیروی انسانی فعال داشت و به دلیل کوچک بودن بازار مصرف در شهرستان‌ها، در زمینه صادرات فعال نبود. ضمن اینکه در آن زمان امکان صادرات به کشور‌های همسایه مانند عراق و افغانستان وجود داشت، اما متاسفانه به علت عدم حمایت از تولیدکنندگان و به صرفه نبودن تولید در ایران، هم‌اکنون کشور عراق با مهیاسازی شرایط کاری مناسب‌تر و حمایت از صنعتگران، زمینه فعالیت و کسب‌وکار را در کشور خود فراهم ساخته است و حداقل به صورت ماهانه نسبت به نصب و راه‌اندازی یک دستگاه رنگ‌کاری پودری پروفیل آلومینیومی اقدام می‌کند.

مزایای استفاده از پروفیل آلومینیومی

وی در رابطه با وجود رکود در بازار مصرف، ابراز کرد: بازار مصرف پروفیل آلومینیومی نسبت به سال‌های گذشته دچار رکود شده است که از دلایل عمده آن، می‌توان به وجود محصولات «UPVC»، در و پنجره‌های دوجداره و عدم اطلاع‌رسانی و تبلیغات در خصوص مزایای استفاده از محصولات آلومینیومی اشاره کرد؛ چراکه فلز استراتژیک آلومینیوم به علت سبکی، استحکام مناسب و بازگشت به چرخه تولید پس از استفاده از محصول و تبدیل شدن به قراضه آلومینیوم، کاربرد‌های بسیار عدیده دیگری مانند استفاده در کرکره. در و پنجره از نوع نرمال، ترمال، ترمال بریک و... دارد. همچنین در تهران و شهر‌های توسعه‌یافته به دنبال افزایش امنیت سازه در زمان آتش‌سوزی، ساختمان‌هایی با تعداد بیش از چهار طبقه باید از در و پنجره‌های آلومینیومی به جای «UPVC» استفاده کنند. متاسفانه با وجود تمام مزایای استفاده از پروفیل آلومینیومی، استقبال خوبی از این صنعت نشده و این در حالی است که تنوع و کاربرد‌های بیشتری نیز دارد.

این فعال صنعت آلومینیوم خاطرنشان کرد: در داخل کشور علی‌رغم حضور تولیدکنندگان بزرگ و نامدار و به علت عدم اطلاع‌رسانی و نبود تبلیغات کافی به ویژه در زمینه پروفیل آلومینیومی، این صنعت آن چنان که باید در کانون توجه قرار نگرفته است. صنعت آلومینیوم فراز‌و‌نشیب‌های فراوانی را طی سالیان اخیر تجربه کرده است و برای مثال در دهه‌های ۷۰ تا ۸۰ به دلیل وجود در و پنجره‌های آهنی و استقبال از آن‌ها، تولید پروفیل آلومینیوم زمین‌گیر شد، اما در ادامه دوباره جان گرفت و کشور‌هایی مانند ترکیه و آلمان به سمت تولید محصولات‌های تک آلومینیومی حرکت می‌کنند که به همین علت می‌توان گفت صنعت پروفیل آلومینیوم با رونق خوبی همراه شده است.

امیدوار به رونق صنعت ساخت‌وساز هستیم

مدیرعامل شرکت متین کار آلومینیوم با اشاره به اینکه کاهش پروژه‌های عمرانی و تعلل در معاملات به دنبال مذاکرات سیاسی برجام، بی‌تاثیر بر قیمت پروفیل آلومینیومی نبوده است، اذعان کرد: اگرچه به دنبال پایان مذاکرات برجام، جرقه‌ای در صنعت ساخت‌و‌ساز و رونق بازار ایجاد شده است، اما چالش عمده‌ای که با آن مواجه هستیم، این است که مسوولان این پرو‌ژ‌ه‌ها نیاز خود را از شهر‌های دیگر تامین کرده و تولیدکنندگان محلی سفارش جدیدی دریافت نمی‌کنند. این مساله در زمینه نیروی کار هم صدق می‌کند و به جای به‌کارگیری از افراد محلی در اجرای پروژه‌های عمرانی، به دنبال به‌کارگیری از افراد غیربومی و حتی اتباع خارجی هستند. فقط به این دلیل که هزینه کمتری پرداخت کنند و این معضلی برای نیروی کار منطقه محسوب می‌شود. همچنین بسیاری از تولیدکنندگان به دلیل عدم پرداخت هزینه تولید محصولات در زمان مقرر از سوی دولت، دیگر به همکاری با پروژه‌های دولتی تن نمی‌دهند.

دودانگه در پایان یادآور شد: به علت اختلاف قیمت در و پنجره‌های تولیدی از جنس پروفیل آلومینیومی و «UPVC»، مصرف‌کنندگان نهایی بدون در نظر گرفتن کیفیت، در وهله نخست به قیمت اهمیت می‌دهند و محصولات مرغوب و باکیفیت را انتخاب نمی‌کنند. از سوی دیگر، شرایط خرید پروفیل آلومینیومی برای مصرف‌کنندگان انبوه به صورت نقدی است، اما با توجه به خرید اعتباری و تنفس ۱۰ ماهه برای بازپرداخت سایر محصولات، افراد ترغیب به خرید این نوع از محصولات می‌شوند. با توجه به تمامی این مسائل، در حال حاضر ذهن تولیدکننده در زمینه‌های بازاریابی برای فروش محصولات، خرید مواد اولیه، گردش مالی، کمبود نقدینگی و... به شدت درگیر شده است و نمی‌تواند به راحتی بر روند تولید تمرکز داشته باشد تا بتواند هم‌زمان با افزایش راندمان، تولید محصول با کیفیت و استاندارد و به‌روز را در دستور کار خود قرار دهد.

منبع: فلزات آنلاین