به گزارش میمتالز، با وجود ریزش بهای گاز طبیعی و نفتخام، زغال سنگ همچنان در کانال افزایشی قرار دارد. روز گذشته بهای معاملات آتی زغالسنگ در آسیا به ۴۰۸ دلار به ازای هر تن رسید. بهای این سوخت کثیف از ابتدای ماه نوامبر تاکنون حدود ۳۰درصد افزایش داشته است و تنها ۵۰ دلار کمتر از سقف تاریخی این ماده در ابتدای سپتامبر است. افزایش تقاضا در آستانه زمستان و سرد شدن هوا به خصوص در اروپا همراه با عرضه کم، علت اصلی این جهش قیمتی است. تقاضا برای اروپا بیش از متوسط سالهای گذشته است؛ چراکه واهمه از کمبود در ذخایر گاز طبیعی برای تولید برق موجب استقبال از زغال سنگ شده است. از طرفی در پی موج گرما در هند و افزایش فعالیت اقتصادی در این کشور، واردات زغال سنگ افزایش یافته و این امر موجب افزایش التهاب در بازاری که از قبل نیز با مازاد تقاضا مواجه بود، شده است. همچنین رشد تولید زغال سنگ در آستانه زمستان نشاندهنده رشد تقاضا در مقایسه با سالهای گذشته است. در حالی که تقاضا بهویژه در اروپا رو به رشد است، عرضه نیز تحت فشار قرار دارد. بارندگی مداوم و وقوع سیل در استرالیا، استخراج زغال سنگ در این منطقه را با مشکل مواجه کرده و تولید شرکتهای بزرگ این کشور همچون گلنکور، بی اچ پی و انگلو در مقایسه با ماههای گذشته کمتر شده است. پیشبینی میشود که صادرات زغالسنگ حرارتی با ۱۳ میلیون تن کاهش نسبت به سال گذشته به ۱۸۳ میلیون تن تا انتهای سالجاری برسد.
زغال سنگ کثیفترین سوخت فسیلی و بیشترین عامل منتشرکننده گازهای گلخانهای است. افزایش مصرف این سوخت در سال میلادی جاری به دلیل جایگزینی با سایر حاملهای انرژی فسیلی نیز سبب شده است تا دستیابی به هدف تولید کربنصفر دشوارتر از قبل به نظر میرسد. حال تحلیلگران معتقدند ریسکهای اعتباری زیستمحیطی این صنعت بسیار افزایش یافته است.
گزارشها حاکی از آن است که ریسکهای اعتباری شرکتهای استخراج زغال سنگ به صورت مداوم در حال افزایش است. به گزارش تحلیلگران مودی آنالیز، درحال حاضر بدهی این شرکتها حدود دوبرابر زمانی است است که معاهده پاریس در سال ۲۰۱۷ تصویب شد. در این گزارش اعلام شده است که ۱۶ صنعت دارای ریسک اعتباری زیستمحیطی بسیار بالا یا بالا هستند. در واقع میزان بدهی رتبهای آنها حدود ۳/ ۴ تریلیون دلار است که نسبت به انتهای سال ۲۰۵ حدود ۲ تریلیون دلار افزایش یافته است. سارا واناپاوان، تحلیلگر ارشد و نویسنده اصلی گزارش، معتقد است که ادامه این روند صعودی تا حد زیادی به نحوه تنظیم مقررات زیستمحیطی، سیاستها و اقدامات شرکتها بستگی دارد. دادههای جمعآوریشده از سوی بلومبرگ نشان میدهد که از آغاز سال ۲۰۱۶، بانکها حدود ۵/ ۴ میلیون دلار تامین مالی برای شرکتهای نفت و زغالسنگ ترتیب داده اند. براساس گزارش مودی، شرکتهایی که بیشتر در معرض خطرات اعتباریاند، شرکتهایی هستند که در صنایع زغال سنگ، مواد شیمیایی، معدن، نفت و گاز فعالیت دارند. از نظر تحلیلگران این شرکت، تنها اپراتورهای معادن زغال سنگ و پایانههای زغالسنگ تا سال ۲۰۲۰ دارای ریسکهای اعتبارای زیستمحیطی بسیار بالا بودند. خطرات اعتباری رو به رشد نشانه دیگری از فشارهای عظیم جهانی است که برای مقابله با گرمایش کرهزمین در حال ایجاد است.
منبع: دنیای اقتصاد