تولیدکنندگان سیم و کابل در مرز زمین‌گیر شدن قرار دارند

به گزارش می‌متالز، «علیرضا معتمدرسا» نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان سیم و کابل ایران، در ابتدای این نشست خبری عنوان کرد: صنعت سیم و کابل یک صنعت زیرساختی و استراتژیک محسوب می‌شود. در این صنعت تا سال گذشته به‌ صورت مشخص قادر به تامین مواد اولیه بودیم و بر اساس تامین مواد اولیه برای ۶ ماه آینده خود برنامه‌ریزی انجام می‌دادیم؛ ولی در یک سال اخیر با توجه به سیاست‌گذاری‌های اشتباهی که در این حوزه انجام گرفته، منجر به شرایط سختی برای تامین مواد اولیه از جمله مس، آلومینیوم و پلیمر در این صنعت شده است. از سوی دیگر، امسال سومین سالی است که قطعی برق را تجربه می‌کنیم، هرچند این موضوع را با تامین ژنراتور و بهره‌وری مدیریت کرده‌ایم. در زمستان نیز با کمبود گاز رو‌به‌رو هستیم.

شرکت ملی مس به اندازه نیاز داخل کاتد عرضه نمی‌کند

معتمدرسا با اشاره به این موضوع که تامین مواد اولیه برای صنعت سیم و کابل مشکل شده است و به همین دلیل قرارداد‌های در سطح ملی خود را ملغی کرده‌ایم، افزود: در چنین شرایطی به صراحت به شرکت‌هایی که عمدتا دولتی هستند و بیش از ۱۰ سال است که برای آنها تامین نیاز می‌کنیم، عنوان کرده‌ایم تامین مواد اولیه برای خود ما وجود ندارد. چنین وضعیتی بسیار اسفناکی است که در کشور کار و تولید برای تامین آن کار نیز وجود دارد، اما برنامه‌ریزی برای تامین مواد اولیه وجود ندارد.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: در زمینه تامین مس، به شرکت ملی صنایع مس ایران پیشنهاد دادیم مقدار عرضه کاتد خود در بورس کالا افزایش دهند، این در حالی است که در بورس کالا سقف خرید تعیین شده است. به‌ دلیل نبود مواد اولیه دو قرارداد بزرگ ملی از جمله قرارداد با همراه اول را لغو کردیم، این در حالی است که به مدت ۱۰ سال است که با این شرکت در تعامل هستیم و آنها را تامین می‌کنیم.

نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان سیم و کابل ایران ادامه داد: در بورس کالا در زمینه عرضه مس، آلومینیوم و پلیمر امکان تصمیم‌گیری را از ما سلب کرده‌اند، این در حالی است که باید بتوانیم میزان و قیمت مواد اولیه خود را برای یک سال پیش‌بینی کنیم تا بتوانیم با این شرکت‌های بزرگ قرارداد ببندیم.

معتمدرسا در پاسخ به خبرنگار «می‌متالز» که در بورس کالا چه اتفاقی روی داده است، عنوان کرد: عرضه‌ها در بورس کالا محدود شده‌اند و قیمت‌ها در حال افزایش هستند. طی یک هفته گذشته کیلویی ۱۰۰ هزار تومان تفاوت قیمت مس مفتول شده است که این ۱۰۰ هزار تومان تمام محاسبات و برنامه‌ریزی ما را به‌هم می‌ریزد. شرکت ملی مس باید هفته‌ای ۳ هزار تن کاتد مواد اولیه مفتول در بورس کالا عرضه کند که این ۳ هزار تن را برخی‌ها خریداری کرده و به نوعی صادر می‌کنند. ما با قیمت مشکلی نداریم، در حقیقت با مقدار عرضه مشکل داریم. یک زمانی شرکت ملی مس هفته‌ای ۴ هزار تن کاتد عرضه می‌کرد و همچنین در کشور این اندازه تشنج نرخ ارز وجود نداشت. هم‌ اکنون دلالان این کاتد مس را خریداری کرده و به‌ صورت قراضه صادر می‌کنند و واردات خود را انجام می‌دهند. پیشنهاد ما همواره این است که شرکت ملی مس قیمت خود را افزایش بدهد، اما عرضه‌ها را نیز زیاد کند تا شرکت‌ها برای دو ماه آینده خود برنامه‌ریزی داشته باشند و دلالان نیز سود نبرند. هم‌ اکنون در بورس کالا قیمت‌ها تحت فشار رقابت قرار گرفتند و عرضه‌ها کاهش یافته‌اند، غیرتولیدی‌ها نیز خریدار در بورس کالا شده‌اند.

وی افزود: شرکت ملی مس هیچ تعاملی با بزرگ‌ترین مصرف‌کننده خود یعنی صنعت سیم و کابل ندارد. هر بار که مدیرعامل این شرکت تغییر می‌کند با مدیرعامل جدید جلسه برگزار کرده‌ایم، اما در عمل شاهد هیچ‌گونه تغییری در رویکرد این شرکت برای تامین صنایع پایین‌دست خود نیستیم.

نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان سیم و کابل ایران ادامه داد: دو محدودیت برای ما وجود دارد، یکی وزارت صنعت، معدن و تجارت که سقف خرید تعیین کرده است، دیگری بورس کالا که به عرضه شرکت ملی مس توجه می‌کند. آنها نیز با عرضه کم در پی رقابت در بازار هستند و در پی آن قیمت‌ها را افزایش می‌دهند. در این رویه، شوک بزرگی به بنکدار و به مصرف‌کننده وارد می‌کند و کار می‌خوابد. همیشه دلال‌ها نیز در بازار وجود دارند.

به گفته معتمدرسا، نیاز واقعی مفتول سیم و کابل ۶۰ هزار تا ۸۰ هزار تن در سال است. البته در صورت رونق ساخت‌وساز ممکن است این نیاز به ۱۰۰ هزار تن و بالاتر نیز برسد. شرکت ملی مس نیز اگر عرضه بیشتری با هر قیمتی در بورس کالا انجام بدهد، سود آن به جیب خودش خواهد رفت نه به جیب دلال.

وی همچنین یادآور شد: ظرفیت تولید سیم و کابل کشور بیش از سه چهار برابر نیاز کشور است، اما به دلایل کمبود مواد اولیه و قطعی برق و گاز این ظرفیت زیر ۵۰ درصد کار می‌کند، اگر ظرفیت کشور کامل باشد مازاد آن را صادر خواهیم کرد.

سهمیه ۱۵ درصدی آلومینیوم کفاف صنعت سیم و کابل را نمی‌دهد

در ادامه این نشست خبری «محمدرضا صومعی» عضو انجمن تولیدکنندگان سیم و کابل ایران به موضوع آلومینیوم به عنوان یکی دیگر از مواد اولیه این صنعت پرداخت و خاطرنشان کرد: در زمینه آلومینیوم نیز سهمیه‌بندی در بورس کالا انجام شده و ۱۵ درصد مقدار مصرف دو سال گذشته از طریق سامانه بهین‌یاب تعیین شده است که این ۱۵ درصد نمی‌تواند کفاف شرکت‌های تولیدی سیم و کابل را بدهد و بالای ۸۰ درصد این مواد اولیه را از بازار آزاد تهیه می‌کنیم. سوال اینجاست که این مقدار آلومینیوم به چه صورت وارد بازار آزاد شده که ما مجبور می‌شویم با قیمت بالاتری در این بازار آن را تهیه کنیم، بنابراین سهمیه‌بندی یکی از مشکلات اساسی ماست که توسط متولی یعنی وزارت صمت انجام شده است.

صومعی در ادامه خاطرنشان کرد: زمانی که این موضوع را مطرح می‌کنیم که چرا سهمیه بیشتری به این صنعت اختصاص پیدا نمی‌کند و ما را در مضیقه ۱۵ درصد قرار داده‌اید، عنوان می‌کنند که اگر شما به دستگاه ذوب برای تولید مفتول آلومینیوم مجهز شوید، سهمیه شما افزایش می‌یابد، در حالی‌ که دستگاه ذوب برای آلومینیوم حدود ۶۰ تا ۷۰ میلیارد تومان هزینه دارد و اگر چنین دستگاهی در کارخانه نصب شود، ۳ روز کار خواهد کرد و ۲۷ روز دیگر در ماه از کار می‌افتد، از این‌رو این دستگاه اقتصادی نیست.

وی در ادامه با اشاره به بورس کالا عنوان کرد: مساله اساسی ما عرضه در بورس کالاست که در هفته ۷ هزار تن شمش آلومینیوم از سوی شرکت‌های مختلف عرضه می‌شود که کفاف بازار را می‌دهد. مساله آن است که تا زمانی که قیمت بر مبنای پایه است، شرکت‌ها عرضه را کاهش می‌دهند و سپس قیمت را افزایش می‌دهند. مساله دیگر شرکت‌های آلومینیوم هستند که ۴۰ درصد مواد اولیه آلومینیوم بستگی مستقیم به قیمت برق دارد. با توجه به ارزان بودن قیمت برق در کشور شرکت‌های آلومینیوم نهایت سود و بهره‌برداری را دارند که با پرداخت ۳ تا ۴ درصد برق ۳۶ درصد سود خالص برای تولیدکنندگان آلومینیوم از طریق برق باقی می‌ماند. قیمت برق بین‌المللی هر کیلووات ۶ سنت است، ایران کیوواتی ۴۰ سنت از ترکمنستان وارد می‌کند که تولیدکنندگان آلومینیوم برای هر کیلووات ۳۰۰ تومان پول برق می‌دهند که این قیمت را تهاتر می‌کنند و به آنها آلومینیوم می‌دهند و شرکت توزیع آن را در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌دهد و زمانی آن آلومینیوم را در بورس کالا ارائه می‌دهد که به‌ صورت اعتباری و مدت‌دار است که به مراتب قیمت آن از نقدی بالاتر است.

این عضو انجمن تولیدکنندگان سیم و کابل ایران افزود: ما اگر آلومینیوم را کیلویی ۲۰۰ تومان تهیه کنیم زمانی که را در اختیار شرکت‌های پایین‌دست خود قرار می‌دهیم تا وصول آن، قیمت آلومینیوم به ۳۰۰ تومان می‌رسد در چنین شرایطی متضرر هستیم. قیمت آلومینیوم طی یک سال اخیر بیش از دو برابر شده است. این سیاست‌ها حرکت دادن شرکت‌های تولیدکننده به سمت بازار آزاد است.

صومعی در پاسخ به این پرسش که در راستای تامین آلومینیوم و درخواست مسائل خود به کجا تقاضا داده‌اید، گفت: ۵۰ شرکت این صنعت درخواست خود را به مجلس دادند که پس از آن بود که قیمت‌ها را آزاد کردند و تصمیم وزارت صمت این بود که ۵۰ شرکت را به سمت بازار آزاد آلومینیوم و قیمت بالاتر سوق بدهد. حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد نیز قیمت تمام‌شده ما افزایش پیدا کرده است. اگر اقداماتی برای این صنعت صورت نگیرد با تعطیلی واحد‌ها رو‌به‌رو خواهیم شد.

وی در ادامه با اشاره به این موضوع که کشوری مانند ترکیه کارخانه آلومینیوم ندارد، عنوان کرد: قیمت آلومینیوم ما بالاتر از قیمت ترکیه بود و همین موضوع سبب شد بازار‌های صادراتی خود را از دست بدهیم. دو سال پیش شرکت‌های تولیدکننده سیم و کابل با خارج از ایران کار می‌کردند و در راستای صادرات بودند، اما هم‌ اکنون ترکیه بازار را از دست ما ربوده است. در یک سال گذشته قیمت آلومینیوم به بالاتر از قیمت بورس لندن رسیده است.

این عضو انجمن تولیدکنندگان سیم و کابل ایران در ادامه خاطرنشان کرد: شرکت خود ما سال گذشته ۶۰۰ هزار دلار صادرات به کشور‌های آسیای میانه داشت. امسال نیز تا نیمه اول سال صادرات داشتیم، اما به‌ دلیل محدودیت‌های عرضه دیگر امکان صادرات نداریم.

صومعی افزود: در هفته ۱۴ هزار تن آلومینیوم تولید می‌شود که ۷ هزار تن آن در بورس کالا عرضه می‌شد حال چگونه است که این رقم را به ۴ هزار تن در هفته اول و سپس در هفته دوم و سوم آن را کاهش می‌دهند و در هفته آخر آن را به صفر می‌رسانند.

محدودیت‌های بورس کالا در پی‌وی‌سی، صنعت سیم و کابل را زمین‌گیر می‌کند

همچنین در ادامه این نشست خبری، «سعید قاسمی» عضو هیات‌ مدیره انجمن تولیدکنندگان سیم و کابل ایران اظهار کرد: کابل از دو بخش روکش و فلز هادی از جنس مس و آلومینیوم ساخته شده که روکش آن از جنس پلیمر است. پلیمری که ما در این صنعت به‌کار می‌گیریم پی‌وی‌سی است که ما آن را از واحد‌های پتروشیمی خریداری می‌کنیم. پی‌وی‌سی گرید‌های مختلفی دارد که هر یک ساختار مصرفی مختص به خود دارد، گریدی که در صنعت سیم و کابل مورد استفاده قرار می‌گیرد، گرید S۷۰ است، اما حدود ۱۰ سال است که دیگر این گرید در کشور تولید نمی‌شود، از این‌رو بسیار از سیم و کابل‌هایی که در کشور تولید می‌شوند، استاندارد‌های لازم را ندارند و توجیه اقتصادی برای واردات نیز برای این گرید وجود ندارد.

قاسمی در ادامه خاطرنشان کرد: تامین نیاز ما از طریق بورس کالا به‌ صورت سهمیه‌بندی است که متولی این سهمیه‌بندی وزارت صمت است که از آذرماه سال‌ جاری با هماهنگی وزارت صمت با بورس کالا در زمینه پتروشیمی محدودیت خرید ایجاد کردند. ماهانه هر دوشنبه می‌توانستیم سهمیه خود را خریداری کنیم که تا پیش از این قادر بودیم تمام این سهمیه را هفته اول خریداری کنیم که به‌ دلیل نداشتن نقدینگی به هفته‌های دیگر موکول می‌کردیم. اکنون هفته اول ۳۵ درصد سهمیه داریم که هفته دوم ۳۵ درصد مابقی ۳۵ درصد اول را می‌توانیم خریداری کنیم و این روال برای هفته سوم و چهارم نیز صدق می‌کند. یک‌چهارم سهمیه ما زمین می‌ماند و هفته آخر دیگر کفاف ما را نمی‌دهد و تولید ما متوقف می‌شود. با این محدودیت‌ها در عمل رقابت را افزایش دادند.

وی در ادامه با اشاره به این موضوع که دلار کشف‌شده پی‌وی‌سی ۸۲ هزار تومان قیمت دارد، گفت: این در‌ حالی بود که دلار در بازار آزاد ۷۹ تومان قیمت داشت. این سیاست‌های دولت که در راستای کاهش قیمت کالای نهایی است به‌ صورت عکس عمل می‌کند و باعث افزایش قیمت‌ها در بازار می‌شود. این سیاست‌های دولت سبب کاهش تولید، هدررفت انرژی و ریزش نیروی انسانی می‌شود. در بازار تقاضا وجود دارد، اما به‌ دلیل این مشکلات نمی‌توانیم تولید داشته باشیم و دستگاه‌های ما متوقف شده‌اند، زیرا مواد اولیه نداریم. در این سهمیه‌بندی قیمت‌ها رقابتی‌تر شده است. تفاوت بین قیمت مبادله‌ای و قیمت آزاد این رقابت را ایجاد کرده است. همچنین واحد‌های پتروشیمی در حال مهندسی کردن بازار هستند. در چنین شرایطی دو روز در هفته برق و گاز نیز نداریم؛ در حالی‌ که صنعت سیم و کابل یک صنعت استراتژیک به‌ شمار می‌رود و تقاضا برای خرید سیم و کابل در دنیا در حال افزایش است، برای یک هفته بعد نیز قادر به برنامه‌ریزی نیستیم. بازار‌های هدف صادراتی خود را از دست داده‌ایم، چراکه برای مشتری خارجی به‌ دلیل نوسانات قیمت ارز نمی‌توانیم قیمت مشخص بدهیم. پی‌وی‌سی مورد نیاز خود را از بازار آزاد تامین می‌کنیم و تفاوت قیمت بازار آزاد با بورس کالا حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد است. قیمت جهانی پی‌وی‌سی طی چند ماه گذشته رشدی نداشته و حتی کاهشی بوده است، اما در بورس کالا قیمت پی‌وی‌سی به‌ صورت مرتب و متاثر از قیمت ارز در حال افزایش است. برای ما ثبات در عرضه و قیمت مواد اولیه بسیار مهم است.

این عضو هیات‌ مدیره انجمن تولیدکنندگان سیم و کابل ایران ادامه داد: در پی‌وی‌سی نیز قاچاق معکوس داریم. صادرات پی‌وی‌سی ممنوع است، اما به شکل‌های دیگر صادر می‌شود. واردات نیز در عمل امکان‌پذیر نیست.

قاسمی در ادامه تاکید کرد: وزارت صمت در ضعیف‌ترین حالت ممکن خود عمل می‌کند و چندین‌بار با معاونت سلولزی وزارت صمت درخواست ملاقات داشتیم که وقت ملاقات به ما ندادند. متولی امور صنعت، وزارت صمت است، در حالی‌ که ما در سال ۴۰ تا ۵۰ هزار تن پی‌وی‌سی مصرف می‌کنیم که باید تامین شود. با این شرایط اگر پیش برویم تا سال آینده نصف ظرفیت خود را از دست خواهیم داد که سبب ریزش نیروی کار می‌شود. شرکت‌های پتروشیمی به‌ عنوان تامین‌کنندگان ما معتاد رقابت هستند و حاضر به عرضه به کف قیمت در بورس کالا نیستند.

آسیب‌های سیم و کابل‌های غیراستاندارد

همچنین نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان سیم و کابل ایران در پاسخ به این پرسش که تولیدکنندگان سیم و کابل زیرپله‌ای چه اندازه فعال هستند و سیم و کابل غیراستاندارد وارد بازار می‌کنند، گفت: به مدت ۳۰ سال عمر انجمن سیم و کابل، تلاش کردیم که از تولید سیم و کابل غیراستاندارد جلوگیری به عمل آوریم؛ البته در این راستا قانون وجود دارد، اما مجری قانون که سازمان ملی استاندارد یا سازمان حمایت مصرف‌کننده است، نظارت کافی را ندارند.

معتمدرسا در ادامه توضیح داد: در این راستا در سیم و کابل به جای مس خالص یک آلومینیوم با روکش میکرونی مس قرار می‌دهند و مس دیده می‌شود که طبیعی است کیفیت لازم را ندارد و پلیمر آن تقلبی است که امکان دارد سبب آتش‌سوزی شود. سیم و کابل در دیوار کار گذاشته می‌شود و دیگر هم قابل دیدن نیست تا زمانی که یک فاجعه به بار بیاورد. جالب است هر روز عرضه و خرید و فروش این سیم و کابل به‌ صورت علنی در لاله‌زار و ناصر خسرو بیشتر شده است و ما در انجمن هر اندازه که در این راستا تلاش کرده‌ایم اوضاع بدتر شده است، چراکه ما ارتش نیستیم و سلاح هم نداریم و در نهایت می‌توانیم مساله را مطرح و راهکار ارائه بدهیم، ولی گوش شنوایی وجود ندارد. در این راستا اتحادیه صنف الکترونیک که متولی عرضه سیم و کابل و سازمان‌های حکومتی هستند که آنها نیز اقدامی انجام نمی‌دهند و انجمن در این راستا هر تلاشی که انجام داده، راه به جایی نبرده است. ما بیشتر از گفتن قدرتی نداریم که بتوانیم کاری در این زمینه انجام دهیم. متولی و قانون دست کسی دیگری است.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا سیم و کابل غیراستاندارد در پرت انرژی تاثیر دارد، گفت: این سیم و کابل‌ها به‌ شدت به شبکه ضربه می‌زنند، وقتی سیمی که مناسب مصرف نیست به‌ کار برده می‌شود به شبکه فشار وارد می‌کند که اگر این موضوع را به سراسر کشور تعمیم دهیم، صدمه بزرگی است که قابل دیدن نیست، اما صدمه‌ای واقعی به کل کشور و وزارت نیرو وارد می‌کند.

نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان سیم و کابل ایران ادامه داد: مشکلات بی‌برقی، بی‌گازی و مسائل کارگری را پذیرفته‌ایم، اما سخت شدن تامین مواد اولیه‌ای که در داخل موجود است، پذیرفتنی نیست.

معتمدرسا همچنین خاطرنشان کرد: موضوع دیگر آن‌ است که کاتد در بورس کالا سلف عرضه می‌شود و به نظر می‌رسد که اولویت‌ها تغییر کرده و نیاز صنعت داخل بعد از صادرات است. نیاز ما ۶۰ تا ۷۰ هزار تن و تولید آنها ۲۰۰ هزار تن است. نیاز ما در اولویت آنها قرار ندارد.

معتمدرسا همچنین در پاسخ به پرسش خبرنگار «می‌متالز» که قرارداد‌هایی که ملغی کردید، آیا آن شرکت‌ها مواد خود را وارد می‌کنند، گفت: تولید آنها نیز کاهش پیدا کرده است. این تصمیم‌ها به‌ صورت مویرگی روی تمام بخش‌های تولید اثرگذار است. شرکت‌های خودروسازی نیز از طریق ما تامین می‌شدند که ما در چنین شرایطی دیگر قادر به تامین آنها نیستیم.

وی همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا خرید قیمت عرضه در بورس کالا که شما عنوان می‌کنید به هر قیمتی باشد ما خریدار آن هستیم، به ضرر مصرف‌کننده نهایی نخواهد شد، گفت: برای قیمت‌گذاری فرمولی وجود دارد بدون شک قیمت ارزی که در نظر می‌گیرند، قیمت ۹۰ هزار تومان، دلار کنونی نیست. در هر صورت مصرف‌کننده با قیمت دلار آزاد کالا به‌ دستش می‌رسد.

نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان سیم و کابل ایران همچنین عنوان کرد: مشکل دیگر ما مسائل نیروی کار است، اگر میزان اضافه کاری به‌ دلیل این شرایط کاهش یابد، دریافت حقوقی آنها نیز کاهش می‌یابد. اگر این شرایط ادامه پیدا کند، امکان تعدیل نیرو نیز وجود دارد.

لازم به ذکر است انجمن سیم و کابل ایران قریب به ۲۰۰ عضو و سابقه ۳۰ ساله دارد. این بخش توسط بخش خصوصی اداره می‌شود و حدود ۳۰ هزار نفر به‌ صورت مستقیم در این صنعت مشغول به کار هستند که در شرایط کنونی به‌ دلیل نبود مواد اولیه تولیدکنندگان این صنعت با کم‌تر از نصف ظرفیت خود مشغول به کار هستند.

گزارش از پایگاه خبری فلزات خاورمیانه (می متالز)